ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΗ 12η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΟΙ ΒΙΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ!!!

1. Ακάθιστος Ύμνος
2. Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής Επίσκοπος Παρίου
3. Οσία Ανθούσα, θυγατέρα του Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου
4. Άγιος Αρτέμων ο Ιερομάρτυρας
5. Όσιος Ακάκιος ο Νέος, ο Καυσοκαλυβίτης
6. Μεταφορά της Τιμίας Ζώνης της Θεοτοόκου στην Κωνσταντινούπολη
7. Άγιοι Δήμης και Πρωτίων
8. Άγιοι Μηνάς, Δαβίδ και Ιωάννης οι Οσιομάρτυρες
9. Άγιος Σέργιος Β’ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
10. Όσιος Νεόφυτος ο έγκλειστος που ασκήτευσε στην Κύπρο
11. Άγιος Σάββας ο Μάρτυρας εν Μπουζάου Ρουμανίας
12. Άγιος Δαμιανός Επίσκοπος Παβίας
13. Σύναξη Υπεραγίας Θεοτόκου εν Μούρωμ Ρωσίας
14. Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Μπελινίτς της Ρωσίας
15. Σύναξη της Παναγίας της Θεοσκέπαστης στην Άνδρο
16. Σύναξη της Παναγίας της Ακαθής στην Σχοινούσα
17. Σύναξη της Παναγίας της Πλατσανής στην Οία της Σαντορίνης
18. Σύναξη της Παναγίας «Ρόδον Αμάραντον» στον Πειραιά

Οσία Ανθούσα, θυγατέρα 

του Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου

Η Οσία Ανθούσα ήταν θυγατέρα του εικονομάχου βασιλιά Κωνσταντίνου του Κοπρώνυμου και της τρίτης συζύγου του Ευδοκίας. Γεννήθηκε μέσα στην ανακτορική δόξα και λαμπρότητα, αλλά αυτή ζήτησε άλλου την ευχαρίστηση και παρηγοριά της ψυχής της.

Μάταια ο βασιλιάς πατέρας της (741 - 775 μ.Χ.) θέλησε να την παντρέψει με νέο που είχε όλα τα πλεονεκτήματα του γένους, του κάλλους και του πλούτου. Αυτή έφερε στην καρδιά της βαθειά τη θλίψη, ότι ο πατέρας της ήταν εχθρός των εικόνων και δεν ήθελε σύζυγο που είχε τα ίδια φρονήματα μ' αυτόν. Παρέμεινε λοιπόν άγαμη και χρησιμοποιούσε τον καιρό της σε έργα ελέους και φιλανθρωπίας. Μετά το θάνατο του πατέρα της, μοίρασε τα υπάρχοντα της σε φτωχούς, φιλανθρωπικά ιδρύματα και ναούς και έγινε μοναχή από τον Πατριάρχη Ταράσιο μολονότι δέχθηκε πολλές παρακλήσεις και πιέσθηκε από την ευσεβέστατη αυγούστα Ειρήνη την Αθηναία (797 - 802 μ.Χ.) να μείνει μαζί της και να συμβασιλεύσει. Στο μοναστήρι η ζωή της ήταν ασκητική, γεμάτη ταπεινοφροσύνη και αγάπη. Το έτος 809 μ.Χ. και σε ηλικία 52 ετών έφυγε από τον κόσμο αυτό, σ' όλα άξια του αμάραντου στεφάνου της αιώνιας βασιλείας, η παρθένος η σεμνή, που καταφρόνησε τις ψεύτικες λάμψεις και τις απατηλές τιμές των πρόσκαιρων βασιλειών της γης.