Οι Αγιοι μιλούν γιά κάτι πού λέγεται ανέσπερον φώς.Είναι τό φώς πού δέν βλέπει κανείς μέ τά μάτια τού σώματος, αλλά μέ τά μάτια τής καρδιάς.Ποτέ δέν παύει νά λάμπει μέσα στήν καθαρότητα καί τήν διαύγεια τής ψυχής. Αδιάλειπτη ιδιότητά του είναι νά καθαρίζει τόν πιστό πού προσπαθεί νά καθαρίζει τόν εαυτόν του. Είναι τό αιώνιο φώς πού δέν παύει ποτέ νά φωτίζει, καί πού αγκαλιάζει καί διαπερνάει τό κέλυφος τής ύλης καί τού χρόνου. Τό φώς όμως αυτό ,δέν δίνεται έτσι αυτόματα στόν καθένα, λένε οί Αγιοι. Δίνεται μόνο σ'αυτούς πού παραδίνουν τήν καρδιά τους στήν αγάπη Τού Κυρίου, καθώς διαλέγουν καί βαδίζουν μέ συνέπεια τήν -στενήν καί τεθλιμένην οδόν-
Τίτο Κολλιάντερ. Ο δρόμος τών Ασκητών.
0 Σχόλια