Ὁ πελεκᾶνος εἶναι φιλόστοργος• ἀγαπᾷ τὰ παιδιά του καὶ τρέχει νὰ τοὺς βρεί τροφή. Τὴν ὥρα ὅμως ποὺ λείπει πάει τὸ φίδι στὴ φωλιά, τσιμπάει καὶ δηλητηριάζει τὰ πουλιά. Ὅταν ἔρχεται ὁ πελεκᾶνος καὶ βλέπει τὰ πουλάκια νὰ σπαρταρᾶνε, σχίζει μὲ τὸ ῥάμφος τὸ στῆθος του καὶ τοὺς μεταγγίζει ἀπὸ τὸ καθαρὸ αἷμα του• ἔτσι τὰ σῴζει. «Ὥσπερ πελεκᾶν τετρωμένος τὴν πλευράν σου, Λόγε, σοὺς θανόντας παῖδας ἐζώωσας ἐπιστάξας ζωτικοὺς αὐτοῖς κρουνούς». Ὁ Χριστὸς καλεῖ• «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, τοῦτό ἐστι τὸ αἷμα μου…» (Ματθ. 26,27). Μᾶς ποτίζει, μᾶς μεταγγίζει τὸ πεντακάθαρο αἷμα του. Τὴν ὥρα ποὺ κοινωνᾷς, κάθε σταγόνα εἶναι τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἀχνίζει. Ὁ Χριστὸς σῴζει ὅλους, καὶ τοὺς πιὸ μεγάλους ἀκόμη ἁμαρτωλούς. Ἡ ἀξία ἑνὸς γιατροῦ φαίνεται ἂν θεραπεύει ὄχι μιὰ μικρὴ πάθησι ἀλλὰ καὶ τὶς βαρειὲς ἀρρώστιες. Καὶ σήμερα βλέπουμε ἕνα τέτοιο ἄρρωστο, ἕναν πολὺ βαρειὰ ἁμαρτωλὸ ποὺ ἔσωσε ὁ Χριστός. Εἶναι ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἦταν διώκτης καὶ ἤθελε ν᾿ ἀφανίσει τοὺς Χριστιανούς. Θὰ πεί κανείς• Πῶς τὸν ἀνεχόταν ὁ Χριστός; Μποροῦσε ὁ Χριστὸς νὰ στείλει ἀστροπελέκι νὰ τὸν κάψει. Δὲν τὸ ἔκανε, γιατὶ μακροθυμοῦσε• ἤξερε, ὅτι ἀπ᾿ τὸ κάρβουνο αὐτὸ θὰ γίνει ἕνα διαμάντι. Γι᾿ αὐτὸ τώρα ὁ Παῦλος λέει• Ἤμουν ἁμαρτωλός, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς μὲ ἔσωσε• ἦρθε στὸν κόσμο νὰ σώσει τοὺς ἁμαρτωλούς, καὶ πρῶτος ἀπ᾿ ὅλους εἶμαι ἐγώ (Α΄ Τιμ. 1,15 ). Ἀδέρφια μου, μὴν ἀπελπισθῆτε• μετανοεῖτε. Μιὰ σταγόνα ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ κάνει λειῶμα τὶς ἁμαρτίες σας. Καὶ μὴν ἀργεῖτε, γιατὶ ἡ ὥρα πέρασε. Εἶνε δώδεκα παρὰ πέντε. Δὲν ἔχω κλειδὶ ν᾿ ἀνοίξω τὶς καρδιές σας, νὰ μετρήσω τ᾿ ἁμαρτήματά σας. Ὁ Χριστὸς τὰ ξέρει καὶ τὰ ζυγίζει ὅλα. Ἀνοῖξτε τὶς καρδιές, βγάλτε τ᾿ ἁμαρτήματά σας στὴν ἐκκλησία, ἐξομολογηθῆτε μὲ εἰλικρίνεια. Ἐλᾶτε κοντὰ στὸ Χριστό, γονατίστε μπροστά του, καὶ στὴν καρδιά σας θὰ αἰσθανθῆτε παράδεισο. Κι ὅταν ἔρθει ἡ τελευταία ὥρα τῆς ζωῆς μας, νὰ ποῦμε• «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθεις ἐν τῇ βασιλείᾳ σου»(Λουκ. 23,42)• Αμήν!.
ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης
0 Σχόλια