Σκοπὸς τής ζωής μας είναι νὰ γίνουμε τέλειοι καὶ Αγιοι. Νὰ αναδειχθούμε παιδιὰ Τού Θεού καὶ κληρονόμοι τής βασιλείας τών ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, γιὰ χάρη τής παρούσας ζωής, στερηθούμε τὴν μέλλουσα, μήπως, απὸ τὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ μέριμνες, αμελήσουμε τὸ σκοπὸ τής ζωής μας.
Η νηστεία, η αγρυπνία καὶ η προσευχὴ απὸ μόνες τους δὲν φέρνουν τοὺς επιθυμητοὺς καρπούς, γιατὶ αυτὲς δὲν είναι ο σκοπὸς τής ζωής μας, αποτελούν τὰ μέσα γιὰ νὰ πετύχουμε τὸ σκοπό.
Στολίστε τὶς λαμπάδες σας μὲ αρετές. Αγωνιστείτε ν᾿ αποβάλετε τὰ πάθη τής ψυχής. Καθαρίστε τὴν καρδιά σας απὸ κάθε ρύπο καὶ διατηρήστε την αγνή, γιὰ νὰ έρθει καὶ νὰ κατοικήσει μέσα σας Ο Κύριος, γιὰ νὰ σάς πλημμυρίσει τὸ Αγιο Πνεύμα μὲ τὶς θείες δωρεές.
Παιδιά μου αγαπητά, ολη σας η ασχολία καὶ ἡ φροντίδα σ᾿ αυτὰ νὰ είναι. Αυτὰ ν᾿ αποτελούν σκοπὸ καὶ πόθο σας ασταμάτητο. Γι᾿ αυτὰ νὰ προσεύχεστε στὸ Θεό.
Νὰ ζητάτε καθημερινὰ Τὸν Κύριο, αλλὰ μέσα στὴν καρδιά σας καὶ οχι εξω απὸ αυτήν. Καὶ όταν Τὸν βρείτε, σταθείτε μὲ φόβο καὶ τρόμο, οπως τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὰ Σεραφείμ, γιατὶ η καρδιά σας έγινε θρόνος Τοῦ Θεού. Αλλὰ γιὰ νὰ βρείτε Τὸν Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι τὸ χώμα, γιατί Ο Κύριος βδελύσσεται τοὺς υπερήφανους, ενώ αγαπάει καὶ επισκέπτεται τοὺς ταπεινοὺς στὴν καρδιά.
Αν αγωνίζεσθαι τὸν αγώνα τὸν καλό, Ο Θεὸς θὰ σάς ενισχύσει. Στὸν αγώνα εντοπίζουμε τὶς αδυναμίες, τὶς ελλείψεις καὶ τὰ ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης τής πνευματικής μας καταστάσεως. Οποιος δὲν αγωνίστηκε, δὲν γνώρισε τὸν εαυτό του.
Προσέχετε καὶ τὰ μικρὰ ακόμα παραπτώματα. Αν σάς συμβεί απὸ απροσεξία κάποια αμαρτία, μὴν απελπιστείτε, αλλὰ σηκωθείτε γρήγορα καὶ προσπέστε στὸν Θεό, ποὺ εχει τὴ δύναμη νὰ σάς ανορθώσει.
Μέσα μας εχουμε αδυναμίες καὶ πάθη καὶ ελαττώματα βαθιὰ ριζωμένα, πολλὰ είναι καὶ κληρονομικά. Ολα αυτὰ δὲν κόβονται μὲ μία σπασμωδικὴ κίνηση ούτε μὲ τὴν αδημονία καὶ τὴ βαρειὰ θλίψη, αλλὰ μὲ υπομονὴ καὶ επιμονή, μὲ καρτερία, μὲ φροντίδα καὶ προσοχή.
Η υπερβολικὴ λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια. Γι᾿ αυτὸ είναι βλαβερὴ καί επικίνδυνη, καὶ πολλὲς φορὲς παροξύνεται απὸ τὸν διάβολο, γιὰ ν᾿ ανακόψει τὴν πορεία τού αγωνιστή.
Ο δρόμος ποὺ οδηγεί στὴν τελειότητα είναι μακρύς. Ευχεστε στὸν Θεὸ νὰ σάς δυναμώνει. Νὰ αντιμετωπίζετε μὲ υπομονὴ τίς πτώσεις σας καί, αφού γρήγορα σηκωθείτε, νὰ τρέχετε καὶ νὰ μὴ στέκεστε, σὰν τὰ παιδιά, στὸν τόπο ποὺ πέσατε, κλαίγοντας καὶ θρηνώντας απαρηγόρητα.
Αγρυπνείτε καὶ προσεύχεστε, γιὰ νὰ μὴν μπείτε σὲ πειρασμό. Μὴν απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σὲ παλιὲς αμαρτίες. Πολλὲς απ᾿ αυτὲς είναι καὶ απὸ τὴ φύση τους ισχυρὲς καί απὸ τὴν συνήθεια. Μὲ τὴν πάροδο τού χρόνου, όμως, καὶ μὲ τὴν επιμέλεια νικιούνται. Τίποτα νὰ μὴν σάς απελπίζει.
Ἅγιος Νεκτάριος
.){kind=link}
0 Σχόλια