Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΦΙΛΩΝ.

Κάποιος είχε τρεις φίλους. Με τον πρώτο φίλο, κάθε ημέρα περνούσε καλά. Είχε και δεύτερο όπου και με εκείνον περνούσε καλά. Όχι όμως όπως με τον πρώτο. Λιγότερο καλά. Είχε και τρίτο φίλο… Δυστυχώς τον έβλεπε κάπου-κάπου, αλλά πιό ψυχρά.
Κάποια στιγμή, ήλθε είδηση από τον Βασιλιά, ότι κατηγορείται γιά κάποιο έγκλημα και ότι πρόκειται να δικασθεί γι’ αυτό.
Τρέχει στον πρώτο φίλο του και του λέει:
-Φίλε μου, ο Βασιλιάς ζητάει να με δικάσει γιά κάποιο έγκλημα και σε παρακαλώ βοήθησέ με και έλα να με υπερασπισθείς ενώπιον του Βασιλέα.
Και ο φίλος τού απαντά:
-Αγαπητέ μου, δεν μπορώ να έλθω. Εγώ δεν βγαίνω από το σπίτι μου.
Αυτός απελπισμένος πηγαίνει στο δεύτερο φίλο του και του ζητά βοήθεια.
Και αυτός απαντά:
-Εγώ στην αυλή του Βασιλιά πηγαίνω, αλλά μέσα δεν μπαίνω. Οπότε δεν μπορώ να σε βοηθήσω.
Μόνο ο τρίτος φίλος του έμεινε, αλλά ντρεπόταν επειδή σκεπτόταν πώς να του ζητήσει βοήθεια, αφού ποτέ δεν τον είχε ευχαριστήσει σε κάτι. Τελικά πηγαίνει και με ντροπή και του λέει:
-Φίλε μου ο Βασιλιάς με κάλεσε να με δικάσει, μπορείς να με βοηθήσεις;
Αυτός τότε, αμέσως και με μεγάλη προθυμία, επήγε στον Βασιλεά και τον υπερασπίσθηκε με σθένος. Μάλιστα, κατάφερε και τον βοήθησε να αποφύγει την καταδίκη!
Η παραπάνω ιστορία παιδιά μου είναι μία παραβολή.
Οι τρείς φίλοι είναι:
-Ο πρώτος φίλος είναι τα χρήματα, και όλα τα υλικά αγαθά του σπιτιού…
-Ο δεύτερος φίλος είναι οι γονείς, τα αδέλφια και οι λοιποί συγγενείς.
-Τρίτος φίλος είναι η ελεημοσύνη που κάνουμε.
Οπότε όταν έρχεται ο θάνατος και η κρίση, ο πρώτος φίλος δηλαδή τα χρήματα, έπιπλα, …, από το σπίτι δεν βγαίνουν. Ο δεύτερος φίλος (οι συγγενείς), ίσα μέχρι το τάφο πηγαίνουν. Ενώ ο τρίτος φίλος (η ελεημοσύνη) πηγαίνει εις τον Χριστόν μας και μας βοηθεί! !!

Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης. Ο μακαριστός Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης, συνασκητής για σαράντα περίπου χρόνια του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή.