Η Έκφραση τής ευγνωμοσύνης τού πιστού,πού δέχεται τήν χάρη,είναι τό καθαρώτερο θυμίαμα πού ανεβαίνει μέχρι τόν θρόνο,τής απέραντης μεγαλωσύνης Τού Θεού !!!
Ο Νικόλαος Μανώλης από τό χωριό Μετόχι (τώρα Αγιος Δημήτριος) τής Αργολίδας μάς είπε τά έξής : Τό 1967 η κόρη του Αθηνά,προσβλήθηκε από ισχυρούς πονοκεφάλους καί επί τρία χρόνια υπέφερε τρομερά. Τήν γύρισε σέ πολλές κλινικές στήν Αθήνα,αλλά τίποτα τό αποτελεσματικό δέν έβλεπε νά γίνεται. Κρανιογραφήματα, εγκεφαλογραφήματα,κλινικές εξετάσεις, παρακεντήσεις, καί όλα τά συναφή, σέ συνδιασμό μάλιστα μέ μία προσεκτική καί συστηματική συντηρητική αγωγή, είχαν όλα δοκιμαστεί καί η επιστήμη, πού πραγματικά κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες, δέν μπόρεσε νά εντοπίσει τήν αιτία τής ασθένειας.Οπωσδήποτε κάτι τό ανακουφιστικό τής τό προσέφερε,όχι όμως καί θεραπευτικό.
Η ασθενής εξακολουθούσε νά υποφέρει,ώσπου μέ νέες εξετάσεις,οί γιατροί αποφάνθηκαν ότι είχε σχηματισθεί όγκος στόν εγκέφαλο, καί έπρεπε νά υποβληθεί σέ εγχείρηση. Ο πατέρας δυσκολεύτηκε νά αποφασίσει καί τελικά δέν συγκατατέθηκε,γιατί φοβήθηκε μιά τέτοια εγχείρηση,τής οποίας τό αποτέλεσμα ήταν αμφίβολο. Πήρε τήν κόρη του καί γύρισε στήν Αργολίδα,στό χωριό του.
Στίς 7 Αυγούστου, πού ήταν η μνήμη τού Αγίου Θεοδοσίου, η μητέρα της ανέβηκε, μαζί μέ άλλες χωρικές,στό μοναστήρι τού Αγίου, γιά νά παρακολουθήσει τήν αρχιερατική θεία Λειτουργία καί νά προσευχηθεί. Κατά τήν διάρκεια τής θ.λειτουργίας,η πονεμένη μάνα, παρακαλούσε τόν Αγιο,νά τής θεραπεύσει τήν άρρωστη θυγατέρα της. Στό τέλος,αφού πήρε τό αντίδωρο από τά χέρια τού Δεσπότη,πλησίασε τό καντήλι πού βρίσκεται μπροστά στήν εικόνα καί τήν λειψανοθήκη τού Αγίου, βούτηξε ένα βαμβάκι στό λάδι καί μέ μεγάλη ευλάβεια κι ελπίδα,τό έφερε στό σπίτι της.
Τό αντίδωρο τό έδωσε στήν αρρωστη νά τό φάει καί μέ τό λάδι άλειβε επί τρείς ημέρες τό μέρος τού κεφαλιού τής κόρης, πού πονούσε.Μέ πόση πίστη,μέ πόση πεποίθηση καί μέ πόση ελπίδα,η μάνα έβαζε τό χέρι της,μέ τό λάδι τού Αγίου,στό κεφάλι τού παιδιού της!..διότι ήξερε ότι ποτέ δέν διαψεύδονται οί ελπίδες κάθε στοργικής χριστιανής μάννας. Τουλάχιστον,όπως έχει αποδειχθεί, ο καλός Θεός ποτέ δέν τίς διαψεύδει.
Τήν τέταρτη ημέρα, τό κορίτσι ξύπνησε πολύ ευδιάθετο. Η χαρά τής αισιοδοξίας ήταν ζωγραφισμένη στό πρόσωπό της καί αγκαλιάζοντας τήν μητέρα της τής είπε: - Μαννούλα μου, δέν πονούσα απόψε. Ηταν η πρώτη νύχτα μετά από τρία χρόνια,πού τήν πέρασα χωρίς νά πονάω. Πιστεύω ότι όλα πέρασαν,τό λάδι τού Αγίου μέ βοήθησε.- Καί όχι μόνο τήν βοήθησε, τής χάρισε τήν υγεία.
Σιγά-σιγά εξαλείφθηκε τελείως ο πόνος,απέκτησε δυνάμεις, πήρε ζωή καί τής έφυγε η κιτρινάδα τού προσώπου. Οί ιατρικές εξετάσεις πού ακολούθησαν, έδειξαν ότι ο όγκος δέν υπήρχε πιά, είχε εξαλειφθεί. Οί γιατροί απορούσαν μέ τό φαινόμενο πού έβλεπαν κι έκαναν τόν σταυρό τους.
Τό κορίτσι έγινε τελείως καλά. Ο ιαματικός Αγιος Θεοδόσιος τό θεράπευσε μέ τήν θαυματουργική του χάρη.
Η έκφραση τής ευγνωμοσύνης τού πιστού πού δέχεται τήν χάρη,είναι τό καθαρώτερο θυμίαμα,πού ανεβαίνει μέχρι τόν θρόνο τής απέραντης μεγαλωσύνης Τού Θεού. Καί η οικογένεια τού Ν.Μανώλη,αυτού τού είδους τό λιβάνι θά προσφέρει,όσο θά υπάρχει στήν ζωή,στόν μεγάλο της ευεργέτη τόν Αγιο Θεοδόσιο.
Ο Οσιος Θεοδόσιος ο νέος καί ιαματικός.
Ιερά Μονή Αγίου Θεοδοσίου Αργολίδας.
.jpg)
0 Σχόλια