ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ? ( ΑΡΧΙΜ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΖΗΣΟΠΟΥΛΟΥ ).

Δέν πρέπει νά χάνουμε τήν ελπίδα μας στόν Θεό, αλλά πίσω από κάθε δοκιμασία νά βλέπουμε τό χέρι Τού Θεού πού μάς αγαπά καί μάς προφυλάσσει από κάποιο κακό.Οποιος δέν πόνεσε, δέν γνώρισε τούς ουρανούς.

Είναι ο πόνος τό άροτρο Τού Θεού,πού μέ τό βαθύ του ηνί,οργώνει τά σκληρά εδάφη τής καρδιάς τού ανθρώπου,γιατί οί απολαύσεις τής ζωής καί οι ευκολίες της,σκληραίνουν τήν καρδιά,τήν κάνουν πέτρινη καί δέν μπορεί η χάρις Τού Θεού νά τήν επισκιάσει, νά τήν σώσει, νά τήν ανεβάσει στούς ουρανούς.

Είναι ό πόνος, τό εργαλείο τού λαξευτού. Οπως ο καλλιτέχνης ο αγαλματοποιός, έχει τήν σμίλη στά χέρια του,παίρνει μία άσπρη πέτρα, έναν ογκόλιθο καί μέ τήν σμίλη του τόν πελεκάει, τόν καθαρίζει,τού δίνει μορφή ανθρώπου, τού ανθρώπου εκείνου πού θέλει, έτσι ακριβώς καί ο πόνος, σμιλεύει τίς ψυχές καί τούς δίνει τήν μορφή, τήν εικόνα Τού Θεού. Γιατί ο άνθρωπος επλάσθη - κατ'εικόνα καί καθ'ομοίωσιν-. Ο πόνος είναι η σμίλη Τού Θεού. Αν μπορεί η άσπρη πέτρα νά διαμαρτυρηθεί γιατί τήν πελεκάει ο καλλιτέχνης, άλλο τόσο μπορούμε κι εμείς νά διαμαρτυρηθούμε όταν ο Θείος Καλλιτέχνης μάς πελεκάει, μάς δοκιμάζει, μάς λαξεύει,γιά νά μάς φιάξει ένα ωραίο καλλιτέχνημα, μία ωραία ψυχή, μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα, έναν τέλειο χαρακτήρα, έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο.Εναν άνθρωπο θεωμένο από τήν χάρι καί τήν ευλογία Τού Θεού.

Ο πόνος είναι η παιδαγωγός ράβδος,στό χέρι τής δικαιοσύνης πού λέγει:-Αμάρτησες? Θά τιμωρηθείς. Ενα συγκεκριμένο παράδειγμα, θά βοηθήσει νά καταλάβουμε τί σημαίνει παιδαγωγός ράβδος. Μία μάνα πρίν ακόμη δεί τό παιδί της τό φώς τής ζωής, τό δολοφόνησε. Μά δέν πέρασε μία εβδομάδα καί έχασε καί τό άλλο της παιδί. Πνίγηκε στήν λίμνη.Ναί, η αμαρτία στόν κόσμο αυτό τιμωρείται.Οχι μόνο στήν αιωνιότητα αλλά κι εδώ βρίσκει τήν δίκαια ανταπόδωσή της.Δέν μπορείς νά αφαιρέσεις τήν ζωή τού παιδιού σου, έστω κι άν ακόμη δέν είδε τόν ήλιο καί τό φώς τής ημέρας. Θά στερηθείς κάποιο άλλο σου παιδί.

Ο πόνος είναι τό χέρι Τού Θεού πού τιμωρεί τήν αμαρτία,αλλά είναι καί τό χέρι Τού Θεού,πού ώς πατέρας πλησιάζει τό παιδί, γιά νά τό προστατεύσει.Κι όταν ο πατέρας δεί τό παιδί του νά ξεφεύγει από τά χέρια του, από εκείνη τήν ώρα τού λέει:-Μή παιδί μου,εδώ! Υπάρχει κίνδυνος. Αφήνετε τό παιδί σας νά απλώσει τό χεράκι του στό ηλεκτρικό εκείνο σύρμα πού μπορεί νά πάθει ηλεκτροπληξία καί νά γίνει κάρβουνο? Ασφαλώς όχι.Λέτε τά -μή- καί τά -οχι- στά παιδιά σας.Ακριβώς κι όταν τά τιμωρείτε, δέν τό κάνετε διότι είσθε σκληροί άνθρωποι αλλά γιατί τά αγαπάτε.

Ετσι καί Ο Θεός, επειδή μάς αγαπάει, πολλές φορές μάς στέλνει αυτή τήν ευλογία, αυτή τήν δοκιμασία,τήν θλίψη τό βάσανο.Επιτρέπει νά διερχώμεθα από τήν κοιλάδα τού κλαυθμώνος,γιά νά επιτυγχάνουμε τήν ανύψωσή μας. Από όλα αυτά πού σάς λέω, μπορείτε πλέον νά εξάγετε τό συμπέρασμα,γιατί υπάρχει ο πόνος στήν ζωή μας.

Αρχιμανδρίτου π.Θεοφίλου Ζησοπούλου.Ιεροκήρυκος.