Ο ΧΕΡΟΥΒΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ... ( Ο ΠΑΠΑ ΤΥΧΩΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.)

Ο Παπα-Τύχων ο γνωστός Ρώσος αγιορείτης ησυχαστής της Καψάλας (1968), όταν λειτουργούσε, έλεγε στον ψάλτη νά στέκεται έξω από το εκκλησάκι, στον μικρό διάδρομο, κι από κεί να εκφωνεί το -Κύριε ελέησον.
Ήθελε να είναι τελείως μόνος και νά κινείται άνετα στην προσευχή του.
Την ώρα του χερουβικού, ο παπα- Τύχων μεταφερόταν σε ουράνιους κόσμους, και παρέμενε εκεί για είκοσι εως τριάντα λεπτά!
Ο ψάλτης έπρεπε νά επαναλάβει τον ύμνο πολλές φορές μέχρι τη μεγάλη είσοδο.
Τι έβλεπες και τι άκουγες, γέροντα, τη μισή εκείνη ώρα? Τον ρωτούσε μετά την λειτουργία και ο γέροντας απαντούσε με τα χαριτωμένα σπασμένα ελληνικά του:
-Χερουβείμ-Σεραφείμ δοξολογούσε Θεό. 'Εγώ πετάω, Πα, πά, πά! την ώρα του χερουβικού φύλακας άγγελος ανεβάσει.
Μετά από μισή ώρα φύλακας άγγελος κατεβάσει... πω, πω, εγώ λειτουργήσει...
Ο παπα-Τύχων κοινωνούσε καθημερινά από τον άγιο Αρτο.
 Ο ίδιος δεν έψελνε ποτέ, πάντα λειτουργούσε.