- Κοίμησις της Θεοτόκου
- Ανάμνηση Θαύματος Υπεραγίας Θεοτόκου
- Άγιος Ταρσίζιος
- Όσιος Χαρίτων
- Σύναξη της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Πάρο
- Σύναξη της Παναγίας της Αγίας Σιών στη Λέσβο
- Σύναξη της Παναγίας της Σπηλιανής στη Νίσυρο
- Σύναξη της Παναγίας της Καστριανής στην Κέα
- Σύναξη της Παναγίας της Θαλασσινής στην Άνδρο
- Σύναξη της Παναγίας της Γκρεμιώτισσας στην Ίο
- Σύναξη της Παναγίας της Κανάλας στην Κύθνο
- Σύναξη της Παναγίας του Νίκους στην Κύθνο
- Σύναξη της Παναγίας της Στρατηλάτισσας στην Κύθνο
- Σύναξη της Παναγίας της Τουρλιανής στην Μύκονο
- Σύναξη της Παναγίας της Μελικαρού στην Σκύρο
- Σύναξη της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας
- Σύναξη της Παναγίας «Τόσο νερό» στην Σίφνο
- Σύναξη της Παναγίας του Καλού στην Σαντορίνη
- Σύναξη της Παναγίας της Ανέμης στην Σαμοθράκη
- Σύναξη της Παναγίας του Κάστρου στην Λέρο
- Σύναξη της Παναγίας της Γουρλομάτας στην Λέρο
- Σύναξη της Παναγίας της Καβουράδαινας στην Λέρο
- Σύναξη της Παναγίας του Βουνού στην Αλόννησο
- Σύναξη της Παναγίας της Κυράς Ψηλής στην Καλύμνο
- Σύναξη της Παναγίας της Διασωζούσας στην Πάτμο
- Σύναξη της Παναγίας της Κυρά-Χωστής στην Κάλυμνο
- Σύναξη της Παναγίας της Ολυμπίτισσας στην Κάρπαθο
- Σύναξη της Παναγίας της Γαλατιανής στην Καλύμνο
- Σύναξη της Παναγίας Γλυκύ στην Καλύμνο
- Σύναξη της Παναγίας εις τα Βλυχάδια Καλύμνου
- Σύναξη της Παναγίας Κυράς εις το Άργος Καλύμνου
- Σύναξη της Παναγίας της Χρυσοχεριάς στην Καλύμνο
- Σύναξη της Παναγίας Παραδείσι Αρχαγγέλου στην Καλύμνο
- Σύναξη της Παναγίας Παλαιοκάστρου Ξηροκάμπου στην Λέρο
- Σύναξη της Παναγίας της Φιδούσας
- Σύναξη της Παναγίας Σουμελά
- Σύναξη της Παναγίας της Πορταΐτισσας στην Αστυπάλαια
- Σύναξη της Παναγίας της Κρυπτής στην Βενετία
- Σύναξη της Παναγίας της νήσου Ψερίμου
- Σύναξη της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας στην Αίγινα
- Σύναξη της Παναγίας της Φανερωμένης στην Ύδρα
- Σύναξη της Παναγίας του Βεφά στην Κωνσταντινούπολη
- Σύναξη της Παναγίας της Πορτιανής στην Μήλο
- Σύναξη της Παναγίας της Παναχράντου στην Άνδρο
- Σύναξη της Παναγίας της Θαλασσίτρας στην Μήλο
- Σύναξη της Παναγίας της Παραπορτιανής στην Μύκονο
- Σύναξη της Πέρα Παναγιάς στην Κάσο
- Σύναξη της Παναγιάς της Ερειθιανής στο Βροντάδο της Χίου
- Σύναξη της Παναγιάς της Επισκοπής στην Σαντορίνη
- Σύναξη της Παναγιάς της Νεαμονήτισσας στην Χίο
- Σύναξη της Παναγιάς της Λιαουτσιάνισσας στην Κύμη
- Σύναξη της Παναγιάς της Σερίφου ή Ξυλοπαναγιάς
- Σύναξη της Παναγιάς της Φιλωτίτισσας στην Νάξο
- Σύναξη της Παναγιάς της Θαλασσομαχούσας στην Ζάκυνθο
- Σύναξη της Παναγιάς της Κοσμοσώτειρας στον Έβρο
- Σύναξη της Παναγιάς της Εικοσιφοίνισσας
- Σύναξη της Παναγιάς της Γοργοεπηκόου στην Κω
- Σύναξη της Παναγιάς της Πλημμυριανής στην Ρόδο
- Σύναξη της Παναγιάς της Καλόπετρας στην Ρόδο
- Σύναξη της Παναγιάς της Μακρινής στην Σάμο
- Σύναξη της Παναγίας της Ολυμπιώτισσας στην Ελασσόνα
- Σύναξη της Παναγίας της Μενετές στην Κάρπαθο
- Σύναξη της Παναγίας της Αληθινής στην Σύμη
- Σύναξη της Παναγίας της Μυρταριώτισσας στην Σύμη
- Σύναξη της Παναγιάς της Αρχαγγελιώτισσας στην Ξάνθη
- Σύναξη της Παναγίας της Καλαμούς στην Ξάνθη
- Σύναξη της Παναγίας του Γερανού στην Πάτμο
- Σύναξη της Παναγίας του Απόλου στον Κάμπο Πάτμου
- Σύναξη της Παναγίας της Εξώσκαλας στην Πάτμο
- Σύναξη της Παναγίας της Ελεούσας στην Ξυνιάδα Δομοκού
- Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Γκαλίτς της Ρωσίας
- Σύναξη της Παναγίας της Αμπελακιώτισσας στη Ναύπακτο
- Σύναξη της Παναγίας της Βαρνάκοβας
- Σύναξη της Παναγίας της Λεμονίτισσας στην Σύμη
- Σύναξη της Παναγίας της Σκριπούς στον Ορχομενό
- Σύναξη της Παναγίας Μαλεβής
- Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Μαρμαρινής στην Σαντορίνη
- Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου της Φοινικιώτισσας στην Σαντορίνη
- Σύναξη της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας
- Σύναξη της Παναγίας της Υψηλής Μαγουλάδων Κέρκυρας
- Σύναξη της Παναγίας της Χαμηλής Μαγουλάδων Κέρκυρας
- Σύναξη της Παναγίας της Κυράς των Αγγέλων στην Κέρκυρα
- Σύναξη της Παναγίας της Πλατυτέρας στην Κέρκυρα
- Σύναξη της Παναγίας της Αλεξανδρινής στην Βέροια
- Σύναξη της Παναγίας της Τρικουκιώτισσας
- Σύναξη της Παναγίας της Ορφανής της Ιεράς Μονής Αγκαράθου
- Σύναξη της Παναγίας της Σπηλαιώτισσας στα Άγραφα της Πίνδου
- Σύναξη της Παναγίας της Πελεκητής στην Πίνδο
- Σύναξη της Παναγίας Δοβρά στην Βέροια
- Σύναξη της Παναγίας Ελώνης στην Αρκαδία
- Σύναξη της Παναγίας Επίσκεψης στα Τρίκαλα
- Σύναξη της Παναγίας Λατομίτισσας στη Χίο
- Σύναξη της Παναγίας Ζερβάτι
- Σύναξη της Παναγίας Περιβλέπτου Πολιτικών
- Σύναξη της Παναγίας της Χρυσορρογιάτισσας
- Σύναξη της Παναγίας της Γηροκομητίσσης
- Σύναξη της Παναγίας της Ατταλειώτισσας στη Γαλήνη της Νάξου
- Σύναξη της Παναγίας της Φανερωμένης στην Νάξο
- Σύναξη της Παναγίας της Χρυσοσκαλίτισσας στην Κρήτη
- Σύναξη της Παναγίας της Τροοδίτισσας στην Κύπρο
- Σύναξη της Παναγίας της Τρικορφιώτισσας στην Δωρίδα Φωκίδας
- Σύναξη της Παναγίας της Χατηριάνισσας στον Οξύλιθο Ευβοίας
- Σύναξη της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας στην Μεσσηνία
- Σύναξη της Παναγίας του Βαλανά στην Κύπρο
- Σύναξη της Παναγίας Μπάμπιανης στην Λάκκα Πέλλας
- Σύναξη της Παναγίας Βύσσιανης στις Σέρρες
- Σύναξη της Παναγίας της Βασίλισσας στο Μουζάκι Καρδίτσας
- Σύναξη της Παναγίας Χρυσοκαστριωτίσσης στην Πλάκα
- Σύναξη της Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης στην Κόνιτσα
- Σύναξη της Παναγίας Κυρίας των Αγγέλων στην Τήνο
Σύναξη της Παναγίας της Τρικουκιώτισσας
+++++++++++++++++++++++++++++
Η Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας της Τρικουκιώτισσας βρίσκεται στην Κύπρο, στο Τρόοδος, δυτικά της υψηλότερης κορυφής του Ολύμπου, της Χιονίστρας και νοτιονανατολικά του χωριού Πρόδρομος, από τον οποίο απέχει μόλις δύο χιλιόμετρα.
Ο Ρώσος μοναχός Βασίλειος Μπάρσκυ στην περιγραφή της Μονής το 1735 μ.Χ. τονίζει το ησυχαστικό της περιβάλλον την απίστευτα ωραία τοποθεσία της και τις περίτεχνες οικοδομές της.
Το μοναστήρι θεωρείται από τα αρχαιότερα της Κύπρου. Από διάφορες πληροφορίες γνωρίζουμε ότι υφίστατο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας-Ενετοκρατίας (1191 - 1571 μ.Χ.)· μάλιστα είχε δικά της μετόχια όπως το επωνομαζόμενο «Αδιά» κοντά στο χωριό Πενταλιά της Πάφου. Η Μονή αρχικά ήταν μεγάλη όπως του Κύκκου (Βασίλειος Μπάρσκυ), αλλά αργότερα εξέπεσε λόγω της μεγάλης πτωχείας των μοναχών της, απότελεσμα των δύσκολων χρόνων της Τουρκοκρατίας.
Ο Estienne de Luzignan αναφέρει ότι η παλαιά εικόνα της Παναγίας της Τρικουκκιώτισσας, (σήμερα δεν γνωρίζουμε πού βρίσκεται), την οποία κατά παράδοση ζωγράφησε ο Ευαγελιστής Λουκάς, μεταφερόταν στην πρωτεύουσα Λευκωσία, την οποία υποδέχονταν συνήθως στην είσοδο της πόλης και στη συνέχεια την λιτάνευαν. Μεταφερόταν δε με πομπή πίσω στο μοναστήρι της.
Ο Νέαρχος Κληρίδης αναφέρει ότι το 1533 μ.Χ. το μοναστήρι είχε αποκτήσει ήδη μεγάλη φήμη διότι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τρικουκκιώτισσας απάλλασε την Κύπρο από τις σφοδρές συνέπειες της ανομβρίας.
Άλλες παλαιότερες ονομασίες της Μονής ήταν οι εξής: Μονή των Τρικόκκων, Τρικουκκιών, Τρικουκκιάς, Τρικουτσιάς και Τρικουκκιώτισσας.
Η επωνυμία της Παναγίας, Τρικουκκιώτισσα ή στο κυπριακό γλωσσικό ιδίωμα Τρικουτσιώτισσα η Παναγία της Τρικουτσιάς, προήλθε από το δασικό δέντρο Τρικουτσιά, που λέγεται και κοκκονιά. Για το θέμα αυτό ο Νέαρχος Κληρίδης μας πληροφορεί τα εξής: «Το όνομα του μοναστηριού της Τρικουκκιάς είναι η Παναγία η Τρικουκκιώτισσα, που μαρτυρά πως, την εποχή που πρωτοκτίστηκε εκεί το μοναστήρι και τοποθετήθηκε στο ναό του η εικόνα της Παναγίας, βρισκόταν εδώ ένα φυτό εξαιρετικά μεγάλο, που ονομαζόταν Τρικουκκιά. Τέτοια φυτά μπορεί, ερευνώντας κανείς, να συνατήση στο γειτονικό δάσος και σε όλη την οροσειρά του Τροόδους. Πρόκειται για το είδος εκείνο που στη Βοτανική ονομάζεται κράταιγος η οξυάκανθος, επειδή εχει μυτερά αγκάθια και κόκκινον καρπό που δεν τρώγεται. Ονομάστηκε το φυτό Τρικουκκιά, επειδή ο καρπός του περικλείει τρεις κόκκους (σπόρους) και σε όλα τα χωριά της οροσειράς χρησιμοποιείται ως σήμερα σαν υποκείμενο για το μπολιασμα της αχλαδιάς». Ωστόσο υπάρχουν και άλλες ερμηνείες ως προ την προέλευση της λέξης Τρικουκκιά. Ο Ν.Γ. Κυριαζής υποστηρίζει: «Η επωνυμία της Μονής πιστεύεται, ότι οφείλεται εις την ύπαρξιν, εν τη περιοχή της, μοσφιλιών, των οποίων ο καρπός έχει τρεις κοκκόνες, ενώ εις άλλους τόπους τέσσερεις. Τούτων εμβολιαζομένων, αποκτώνται καλού είδους αππιδκιές, που δεν αποδίδει ο διά του άλλου είδους εμβολιασμός». Κατά μια άλλη άποψη, ονομάστηκε έτσι, επειδή κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας το μοναστήρι είχε το δικαίωμα να παίρνει, από τη δεκάτη των εισοδημάτων των μετοχιών του και του τσιφλικιού των Κουκλιών της Πάφου, το ένα τρίτο, το λεγόμενο αντικούτσιν η τρικούτσιν (από τις λέξεις, τρία κουκκιά). Κατά παρόμοιο τρόπο ονομάζονταν τριτερά τα χωράφια που εφορολογούντο κατά το σύστημα αυτό. Αυτό υποστηρίζει ο Ν. Γ. Κυριαζής με τα πιο κάτω που έγραψε: «Κατ΄ άλλην παράδοσιν, απεκλήθη έτσι, διότι επί Τουρκοκρατίας είχε το δικαίωμα, προς συντήρησιν της, να λαμβάνη από την δεκάτην του τσιφλιτζιού των Κουκλιών Πάφου τα τρία κουκκιά δηλαδή, το εν τρίτον η αντικούτσιν, εξ ου η λέξις τριτερά, διά χωράφια φορολογούμενα».
«Στις 3 Οκτωβρίου 1989 μ.Χ.», διαβάζουμε στο έργο του Ανδρέα Μιτσίδη, «Η ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΠΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΚΟΥΚΚΙΑΣ», «η Ιερά Αρχιεπισκοπή αγόρασε τη Μονή Τρικουκκιάς από τη Μητρόπολη Μόρφου, στην ιδιοκτησία της οποίας είχε περιέλθει μετά το χωρισμό της από τη Μητρόπολη Κυρηνείας (13 Αύγουστου 1973 μ.Χ.). Το 1997 μ.Χ. (14 Σεπτεμβρίου) η Ιερά Αρχιεπισκοπή επέτρεψε την εγκατάσταση στη Μονή μοναζουσών με την ελπίδα πως η αρχαία και περίφημη αυτή Μονή θα επανεύρει τόν παλαιό της εαυτό και θα γράψει νέες λαμπρές σελίδες ζωής και δράσης».
Έτσι η Μονή επανήλθε στην κοινοβιακή τάξη από το Σεπτέμβριο του 1997 μ.Χ.
Η σημερινή γυναικεία Αδελφότητα αγωνίζεται να ακολουθήσει πιστά την ιερή παράδοση του Ορθόδοξου μοναχισμού και να υπηρετήσει αθόρυβα την Εκκλησία, με την άσκηση και τη λειτουργική της ζωή.
Κύριο έργο των μελών της, είναι η προσευχή, η ανελλιπής τέλεση των ιερών ακολουθιών και η πνευματική μελέτη. Παράλληλα οι αδελφές ασχολούνται με τα διακονήματα του κοινοβίου, με διάφορα εργόχειρα, με την αγιογραφία, με την κατασκευή μοσχοθυμιάματος και με αγροτικές εργασίες.
Τέλος η σημερινή Κοινότητα, συντονίζοντας τη ζωή της σύμφωνα με την ιερή Παράδοση και έχοντας συναίσθηση του χρέους της, απέναντι στην ιστορία της Μονής, αγωνίζεται να διαφυλάξει την ιερή παρακαταθήκη προς δόξαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Πανάχραντου και Αειπαρθένου Μαρίας, της μόνης ελπίδας και προστασίας της.
Η επαναλειτουργία της Μονής οφείλεται κατ΄αρχή στη συμπαράσταση και τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Α΄ και η ανοικοδόμηση της άρχισε με την οικονομική βοήθεια, του Καθηγουμένου της Μονής Κύκκου (νυν Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας) κ.κ. Νικηφόρου.
Μεγάλος Ευεργέτης της Μονής ο οποίος ουσιαστικά έβγαλε τη μικρή αυτή Μονή από την κατάσταση της πολυχρόνιας ερήμωσης και την παρέδωσε στην προσκύνηση των ευλαβών προσκυνητών είναι ο φιλόπονος αείμνηστος Κωνσταντίνος Λεβέντης, με τη γνωστή μεγάλη του δωρεά προς τη Μονή.
Η Παναγία της Τρικουκκιάς, γιορτάζεται πανηγυρικά στην περιοχή, την Τρίτη της Διακαινησίμου καθώς επίσης και στις 15 Αυγούστου, με λιτάνευση της άγιας εικόνας της Παναγίας.
Ο Ρώσος μοναχός Βασίλειος Μπάρσκυ στην περιγραφή της Μονής το 1735 μ.Χ. τονίζει το ησυχαστικό της περιβάλλον την απίστευτα ωραία τοποθεσία της και τις περίτεχνες οικοδομές της.
Το μοναστήρι θεωρείται από τα αρχαιότερα της Κύπρου. Από διάφορες πληροφορίες γνωρίζουμε ότι υφίστατο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας-Ενετοκρατίας (1191 - 1571 μ.Χ.)· μάλιστα είχε δικά της μετόχια όπως το επωνομαζόμενο «Αδιά» κοντά στο χωριό Πενταλιά της Πάφου. Η Μονή αρχικά ήταν μεγάλη όπως του Κύκκου (Βασίλειος Μπάρσκυ), αλλά αργότερα εξέπεσε λόγω της μεγάλης πτωχείας των μοναχών της, απότελεσμα των δύσκολων χρόνων της Τουρκοκρατίας.
Ο Estienne de Luzignan αναφέρει ότι η παλαιά εικόνα της Παναγίας της Τρικουκκιώτισσας, (σήμερα δεν γνωρίζουμε πού βρίσκεται), την οποία κατά παράδοση ζωγράφησε ο Ευαγελιστής Λουκάς, μεταφερόταν στην πρωτεύουσα Λευκωσία, την οποία υποδέχονταν συνήθως στην είσοδο της πόλης και στη συνέχεια την λιτάνευαν. Μεταφερόταν δε με πομπή πίσω στο μοναστήρι της.
Ο Νέαρχος Κληρίδης αναφέρει ότι το 1533 μ.Χ. το μοναστήρι είχε αποκτήσει ήδη μεγάλη φήμη διότι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Τρικουκκιώτισσας απάλλασε την Κύπρο από τις σφοδρές συνέπειες της ανομβρίας.
Άλλες παλαιότερες ονομασίες της Μονής ήταν οι εξής: Μονή των Τρικόκκων, Τρικουκκιών, Τρικουκκιάς, Τρικουτσιάς και Τρικουκκιώτισσας.
Η επωνυμία της Παναγίας, Τρικουκκιώτισσα ή στο κυπριακό γλωσσικό ιδίωμα Τρικουτσιώτισσα η Παναγία της Τρικουτσιάς, προήλθε από το δασικό δέντρο Τρικουτσιά, που λέγεται και κοκκονιά. Για το θέμα αυτό ο Νέαρχος Κληρίδης μας πληροφορεί τα εξής: «Το όνομα του μοναστηριού της Τρικουκκιάς είναι η Παναγία η Τρικουκκιώτισσα, που μαρτυρά πως, την εποχή που πρωτοκτίστηκε εκεί το μοναστήρι και τοποθετήθηκε στο ναό του η εικόνα της Παναγίας, βρισκόταν εδώ ένα φυτό εξαιρετικά μεγάλο, που ονομαζόταν Τρικουκκιά. Τέτοια φυτά μπορεί, ερευνώντας κανείς, να συνατήση στο γειτονικό δάσος και σε όλη την οροσειρά του Τροόδους. Πρόκειται για το είδος εκείνο που στη Βοτανική ονομάζεται κράταιγος η οξυάκανθος, επειδή εχει μυτερά αγκάθια και κόκκινον καρπό που δεν τρώγεται. Ονομάστηκε το φυτό Τρικουκκιά, επειδή ο καρπός του περικλείει τρεις κόκκους (σπόρους) και σε όλα τα χωριά της οροσειράς χρησιμοποιείται ως σήμερα σαν υποκείμενο για το μπολιασμα της αχλαδιάς». Ωστόσο υπάρχουν και άλλες ερμηνείες ως προ την προέλευση της λέξης Τρικουκκιά. Ο Ν.Γ. Κυριαζής υποστηρίζει: «Η επωνυμία της Μονής πιστεύεται, ότι οφείλεται εις την ύπαρξιν, εν τη περιοχή της, μοσφιλιών, των οποίων ο καρπός έχει τρεις κοκκόνες, ενώ εις άλλους τόπους τέσσερεις. Τούτων εμβολιαζομένων, αποκτώνται καλού είδους αππιδκιές, που δεν αποδίδει ο διά του άλλου είδους εμβολιασμός». Κατά μια άλλη άποψη, ονομάστηκε έτσι, επειδή κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας το μοναστήρι είχε το δικαίωμα να παίρνει, από τη δεκάτη των εισοδημάτων των μετοχιών του και του τσιφλικιού των Κουκλιών της Πάφου, το ένα τρίτο, το λεγόμενο αντικούτσιν η τρικούτσιν (από τις λέξεις, τρία κουκκιά). Κατά παρόμοιο τρόπο ονομάζονταν τριτερά τα χωράφια που εφορολογούντο κατά το σύστημα αυτό. Αυτό υποστηρίζει ο Ν. Γ. Κυριαζής με τα πιο κάτω που έγραψε: «Κατ΄ άλλην παράδοσιν, απεκλήθη έτσι, διότι επί Τουρκοκρατίας είχε το δικαίωμα, προς συντήρησιν της, να λαμβάνη από την δεκάτην του τσιφλιτζιού των Κουκλιών Πάφου τα τρία κουκκιά δηλαδή, το εν τρίτον η αντικούτσιν, εξ ου η λέξις τριτερά, διά χωράφια φορολογούμενα».
«Στις 3 Οκτωβρίου 1989 μ.Χ.», διαβάζουμε στο έργο του Ανδρέα Μιτσίδη, «Η ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΠΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΚΟΥΚΚΙΑΣ», «η Ιερά Αρχιεπισκοπή αγόρασε τη Μονή Τρικουκκιάς από τη Μητρόπολη Μόρφου, στην ιδιοκτησία της οποίας είχε περιέλθει μετά το χωρισμό της από τη Μητρόπολη Κυρηνείας (13 Αύγουστου 1973 μ.Χ.). Το 1997 μ.Χ. (14 Σεπτεμβρίου) η Ιερά Αρχιεπισκοπή επέτρεψε την εγκατάσταση στη Μονή μοναζουσών με την ελπίδα πως η αρχαία και περίφημη αυτή Μονή θα επανεύρει τόν παλαιό της εαυτό και θα γράψει νέες λαμπρές σελίδες ζωής και δράσης».
Έτσι η Μονή επανήλθε στην κοινοβιακή τάξη από το Σεπτέμβριο του 1997 μ.Χ.
Η σημερινή γυναικεία Αδελφότητα αγωνίζεται να ακολουθήσει πιστά την ιερή παράδοση του Ορθόδοξου μοναχισμού και να υπηρετήσει αθόρυβα την Εκκλησία, με την άσκηση και τη λειτουργική της ζωή.
Κύριο έργο των μελών της, είναι η προσευχή, η ανελλιπής τέλεση των ιερών ακολουθιών και η πνευματική μελέτη. Παράλληλα οι αδελφές ασχολούνται με τα διακονήματα του κοινοβίου, με διάφορα εργόχειρα, με την αγιογραφία, με την κατασκευή μοσχοθυμιάματος και με αγροτικές εργασίες.
Τέλος η σημερινή Κοινότητα, συντονίζοντας τη ζωή της σύμφωνα με την ιερή Παράδοση και έχοντας συναίσθηση του χρέους της, απέναντι στην ιστορία της Μονής, αγωνίζεται να διαφυλάξει την ιερή παρακαταθήκη προς δόξαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Πανάχραντου και Αειπαρθένου Μαρίας, της μόνης ελπίδας και προστασίας της.
Η επαναλειτουργία της Μονής οφείλεται κατ΄αρχή στη συμπαράσταση και τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Α΄ και η ανοικοδόμηση της άρχισε με την οικονομική βοήθεια, του Καθηγουμένου της Μονής Κύκκου (νυν Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας) κ.κ. Νικηφόρου.
Μεγάλος Ευεργέτης της Μονής ο οποίος ουσιαστικά έβγαλε τη μικρή αυτή Μονή από την κατάσταση της πολυχρόνιας ερήμωσης και την παρέδωσε στην προσκύνηση των ευλαβών προσκυνητών είναι ο φιλόπονος αείμνηστος Κωνσταντίνος Λεβέντης, με τη γνωστή μεγάλη του δωρεά προς τη Μονή.
Η Παναγία της Τρικουκκιάς, γιορτάζεται πανηγυρικά στην περιοχή, την Τρίτη της Διακαινησίμου καθώς επίσης και στις 15 Αυγούστου, με λιτάνευση της άγιας εικόνας της Παναγίας.
0 Σχόλια