ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ ? ( ΑΓΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ).

Γέροντα, άκουσα δύο νά φιλονικούν γιά τήν ανάσταση τών νεκρών. Ο ένας έλεγε ότι κάποτε θ'αναστηθούν οί απ'αιώνος νεκροί καί θά λάβει καθένας κατά τά έργα του, ενώ ό άλλος ισχυριζόταν ότι δέν είναι έτσι, κι έλεγε :-Οχι, γιατί ο προφήτης είπε :- Οί δέ νεκροί, ζωήν ού μή ίδωσιν,ουδέ ιατροί ού μή αναστήσουσιν-. Μ'αυτή τήν σκέψη, μετέπεισε τόν πρώτο, πού είχε αντίθετη γνώμη. Από τότε ο λογισμός προσπαθεί νά μέ πείσει, νά μήν υπολογίζω στήν ανάσταση τών νεκρών.Πές μου κάτι λοιπόν, δούλε Τού Θεού, γιά νά μού ενισχύσεις τήν πίστη καί μή μέ αφήσεις νά κλυδωνίζομαι. :- Οτι ακούς λοιπόν, αμέσως τό πιστεύεις? τόν μάλωσε ο Αγιος. Ακου παιδί μου τόν ίδιο προφήτη, πού λέει αλλού :- Αναστήσονται οι νεκροί καί εγερθήσονται οί έν τοίς μνημείοις καί ευφρανθήσονται οί εν τη γή. Τό πιστεύεις αυτό? - Πιστεύω πάτερ σέ ότι κι άν μού πείς, απάντησε ο άνθρωπος,γιατί κατάλαβα τώρα ότι είσαι προφήτης πού γνωρίζει τά βάθη τών ανθρώπων.- Μά άν είναι έτσι, εσύ μ'έναν λόγο θά γκρεμίζεσαι καί μέ άλλον θά οικοδομήσαι...- Επειδή δέν ξέρω καλά τήν διδασκαλία τής Αγίας Γραφής, αποκρίθηκε εκείνος, πιστεύω όσα ακούω. Ομως, απάντησέ μου δούλε Τού Θεού:-Πώς λέει ο προφήτης- οί δέ νεκροί ζωήν ού μή ίδωσι-?,ενώ εδώ λέει- αναστήσονται οί νεκροί?- Αυτό μέ έβαλε πάλι σέ απορία.- Κάνε λίγη υπομονή παιδί μου καί ο κύριος θά σού δώσει τήν απάντηση. - Ασφαλώς αναστήσονται οί νεκροί. Αυτό πρέπει νά τό πιστεύεις. Ενώ λέγοντας, οί νεκροί ζωήν ού μή ίδωσι,εννοεί τούς νεκρούς κατά τήν ψυχήν.Αυτούς πού προσκυνούν τίς πέτρες καί τά ξύλα,ενώ η ζωή είναι Ο Χριστός. Τί είδους ζωή λοιπόν νά δούν κατα τήν ανάσταση τών νεκρών, οί ασεβείς οί οποίοι δέν πρόκειται ν αναστηθούν γιά τόν παράδεισο, αλλά γιά τό αιώνιο πύρ? Τώρα λοιπόν πού έλαβες τήν απάντηση, πίστευε ότι όταν θά έλθει η συντέλεια τού αιώνος, θά γίνει η ανάσταση τών νεκρών. Γιατί αλλοίμονο στόν άνθρωπο πού δέν πιστεύει σ'αυτήν.- Πώς όμως πάτερ, αυτό τό σώμα, πού θά έχει γίνει χώμα, θά μπορέσει νά ξαναδημιουργηθεί ακέραιο ? Είναι ανάγκη νά πάρω καί γι αυτό μία πληροφορία.- Αγαπάς τίς συζητήσεις φαίνεται, αλλά θά σέ καθησυχάσω καί σ'άυτό τό σημείο. Γιά φέρε στόν νού σου ένα κλίμα μέ πλούσιο φύλλωμα καί καρπούς, πόσο ωραίο είναι! Οταν όμως τού κατατρυγίσουν τά σταφύλια, μένει μόνο μέ τά φύλλα.Σιγά-σιγά τά ρίχνει κι αυτά καί τότε απομένει γυμνό.Ενα άχαρο κούτσουρο, πού τά χθεσινά κάλλη του έπεσαν στήν γή καί σάπισαν.Τί γίνεται μετά? Ολον τόν χειμώνα είναι κατάξερο. Μοιάζει μέ νεκρό. Ερχεται όμως κάποτε ο καιρός του, τό κλαδεύουν, τό περοποιούνται καί μυστηριωδώς τό κλίμα αυτό πού στεκόταν ξηρό καί γυμνό, ξαφνικά βρίσκεται μέ καινούργιες ομορφιές. Πετάει νέα βλαστάρια καί φύλλα καί στολίζεται ολόκληρο. Σιγά-σιγά μάλιστα προβάλλουν πάλι τά σταφύλια. Κι έσι ώς τόν Ιούλιο, ξαναγίνεται όπως ήταν πρίν. Ερμήνευσε λοιπόν εσύ, ποιός τά επιτελεί όλα αυτά καί μέ ποιά δύναμη! Πές μου πώς από τό ξερό ξύλο, βγαίνει τό ζουμερό σταφύλι, πού έχει μάλιστα γλυκό χυμό, ενώ τό φυτό καθώς καί τά φύλλα του, έχουν στυφή γεύση.Εξήγησε πώς συμβαίνουν αυτά καί μέ τίνος πρόνοια.Καί μάθε ότι αυτός πού ντύνει τά κλίματα μέ τόση χάρη, πού στολίζει τόν ξερό τους κορμό, μέ τά φύλλα καί τούς καρπούς, αυτός ο ίδιος, μπορεί κατά τήν έσχατη ώρα, ν'αναστήσει ακέραια καί ζωντανά καί τά σώματα τών νεκρών. Γίνε λοιπόν παιδί μου στό εξής πιστός, ακολουθώντας τά δόγματα τών αγίων Αποστόλων, γιά νά κερδίσεις τήν βασιλεία Τού Θεού! Η πίστη τού ανθρώπου, ενισχύθηκε πάρα πολύ μ'αυτές τίς σκέψεις. Επεσε στά πόδια τού οσίου, λέγοντας:- Πιστεύω πάτερ, όλα όσα μέ δίδαξες, μέ τόση σοφία. Ομως παρακαλώ καί ικετεύω τήν αγιοσύνη σου, νά μέ θυμάσαι πάντα στίς ακατάπαυστες προσευχές σου.Ετσι θά μπορέσω κι εγώ νά εφαρμόσω κάπως, τίς εντολές Τού Θεού. -Είναι αλήθεια παιδί μου,πώς έχουμε όλοι χρέος, νά κάνουμε ό ένας γιά τόν άλλον δεήσεις καί ικεσίες στόν Αγιο Θεό. Αλλοίμονο σέ εκείνον τόν χριστιανό πού όχι μόνο γιά τούς πλησίον του, δέν προσεύχεται, αλλά καί τόν ίδιο τόν εαυτό του παραμελεί. Ομως κι άν πάλι νοιασθούμε μόνο γιά τήν ψυχή μας καί αδιαφορήσουμε γιά τόν συνάνθρωπό μας, μάς περιμένει καί γι αυτό τιμωρία. Αντε γυιέ μου στό καλό. Εύχου γιά μένα κι εγώ γιά σένα. Ισως Ο φιλάνθρωπος Θεός, συγχωρέσει καί τών δυό μας τά παραπτώματα. Γιατί όντας αγαθός καί ευδιάλλακτος καί μέ μία μόνο μικρή προσευχή, μπορεί νά σώσει από τίς κρίσιμες περιστάσεις τό πλάσμα Του, καθώς είναι ολοφάνερο στήν ζωή τών ευσεβών. Λέγοντας αυτά ο όσιος, ευλόγησε τόν αδελφό καί τόν αποχαιρέτησε.

Ενας Ασκητής Επίσκοπος. Αγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής.