- Γέροντα,(Aγιος Παϊσιος) όλοι έχουμε Φύλακα Άγγελο; – Ναι, όταν βαπτίζεται ο άνθρωπος, ο Θεός του δίνει και τον Φύλακα Άγγελό του. – Όσοι δεν είναι βαπτισμένοι, δεν έχουν Φύλακα Άγγελο; – Οι αβάπτιστοι προστατεύονται από τον Θεό, αλλά Φύλακα Άγγελο δεν έχουν· μόνον οι βαπτισμένοι έχουν. Τους αναλαμβάνει στο Βάπτισμα και τους συνοδεύει σε όλη τους την ζωή. – Γέροντα, ο Φύλακας Άγγελός μας είναι συνέχεια κοντά μας; – Κοντά μας είναι· μας παρακολουθεί σε κάθε βήμα. – Πόσο κοντά μας; – Ανάλογα με την πνευματική μας κατάσταση. – Όταν, Γέροντα, αμαρτάνουμε, φεύγει; – Τότε απομακρύνεται, αλλά δεν μας εγκαταλείπει. Όταν δίνουμε δικαιώματα στον πειρασμό με την αμαρτωλή ζωή μας, ο Άγγελός μας δεν αποθαρρύνεται, ώστε να μας εγκαταλείψη, αλλά μας παρακολουθεί θλιμμένος από μακριά. – Γιατί, Γέροντα, δεν καταλαβαίνουμε την παρουσία του; – Γιατί ακόμη δεν καταλάβαμε ούτε την παρουσία του Θεού. Τα μάτια μας είναι σκεπασμένα με ένα θαμπό πέπλο. Για να διαλυθή το πέπλο αυτό, χρειάζεται αγάπη και ταπείνωση. Όταν ο άνθρωπος νιώθη την παρουσία του Θεού, νιώθει και τον Φύλακα Άγγελο δίπλα του, και τότε οι κινήσεις του είναι λεπτές, προσεκτικές, αλλά και άνετες. Η προσοχή αυτή δεν του κάνει μαρτυρική την ζωή, αλλά τον ευχαριστεί. Κινείται με πνευματική άνεση. Η ευλάβεια, η προσοχή που έχει, του γλυκαίνουν την καρδιά και συνέχεια προσέχει, για να μην του φύγη η γλυκύτητα, την οποία νιώθει. Ξαπλώνει συνεσταλμένα με σταυρωμένα τα χέρια. Κοιμάται με συστολή, με ευλάβεια· σηκώνεται ήσυχα. Όταν του χτυπούν την πόρτα, δεν κοιτάζει να συμμαζευτή· είναι πάντα τακτοποιημένος. Συνέχεια φροντίζει να μη λυπήση τον Φύλακα Άγγελό του. Μεγάλη κατανόηση βρίσκει ο ουράνιος Φύλακας Άγγελος κοντά σε έναν επίγειο αγγελοποιημένο άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος ζη πνευματική ζωή και κινήται σαν φρόνιμο παιδί, ο Άγγελός του δεν ταλαιπωρείται, αλλά χαίρεται δίπλα του και στο τέλος θα επιστρέψη χαρούμενος στον Θεό μαζί με την ψυχή, διότι η ψυχή έκανε ό,τι αναπαύει τον Άγγελο, ό,τι αναπαύει τον Θεό. Ξέρετε όμως τί είναι, ο Φύλακας Άγγελος να ταλαιπωρειται χρόνια με μια ψυχή, και τελικά να επιστρέψη στον Θεό με άδεια χέρια πληγωμένος; Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο, από φιλότιμο για τον κόπο που κάνει ο Φύλακας Άγγελός μου, πρέπει να αγωνισθώ, για να μην πάω στην κόλαση. …Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή του. Κάποτε βρισκόμουν σε αδιέξοδο. Από την στενοχώρια αισθανόμουν να μου χτυπούν το κεφάλι με σμίλη , για να μου σπάσουν το κούτελο. Τα μάτια μου κόντευαν να βγουν έξω, ιδιαίτερα το δεξί. Πόνος, πόνος ανυπόφορος! Έφερνα σβούρα, σπαρταρούσα από τον πόνο. Δεν ήξερα τί να κάνω. Έκανα προσευχή και ζητούσα από τον Θεό να βρεθή ένας τρόπος να βγώ από το αδιέξοδο. Και ξαφνικά, βλέπω στον δεξιό ώμο τον Φύλακα Άγγελο. Ήταν ίσα με δώδεκα χρονών παιδάκι. Είχε ένα όμορφο στρογγυλό προσωπάκι με στρογγυλά ματάκια. Ένα προσωπάκι! Φεγγοβολούσε! Και μόνο με την παρουσία του μου έφυγε και ο πόνος και όλα· όχι από την χαρά, αλλά από την θεία Χάρη. Η χαρά δεν διώχνει τον πόνο, έχεις τον πόνο και χαίρεσαι συγχρόνως, ενώ η θεία Χάρις!… Μεγάλη υπόθεση! Δεν περιγράφεται! «Αν είναι έτσι, είπα, όχι με σμίλη, αλλά με βαριά ας με χτυπούν στο κεφάλι!». Άξιζε να μου σπάσουν το κεφάλι, και μόνο γι’ αυτό. Μετά βρέθηκε και η λύση, που ανθρωπίνως δεν υπήρχε. – Σας μίλησε, Γέροντα; – Όχι, μόνο με κοιτούσε. – Γέροντα, όταν βλέπεις τον Άγγελο, βλέπεις την μορφή του· αλλά στην πραγματικότητα πώς είναι; Τον βλέπεις σαν να έχει ύλη; – Είναι κάτι πολύ λεπτό… Ποτέ να μην ξεχνούμε ότι ο Φύλακας Άγγελός μας αοράτως βρίσκεται πάντα κοντά μας, μας φρουρεί και μας προσέχει. Χρειάζεται όμως κι εμείς να προσέχουμε την ζωή μας και να μην αμαρτάνουμε.---
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Περι Προσευχής
0 Σχόλια