- Όσιος Ιλαρίων ο Μέγας
- Όσιος Φιλόθεος ο Αγιορείτης
- Αγία Θεοδότη και ο Άγιος Σωκράτης ο Πρεσβύτερος
- Άγιοι Γάιος, Δάσιος και Ζωτικός
- Άγιοι Ανδρέας, Στέφανος, Παύλος και Πέτρος
- Άγιος Ζαχαρίας ο Οσιομάρτυρας
- Άγιος Ευκράτης ο Οσιομάρτυρας
- Όσιος Βαρούχ
- Άγιος Άζης
- Άγιος Ιωάννης ο Νεομάρτυρας από τη Μονεμβασιά
- Ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Οσίου Χριστοδούλου του Θαυματουργού
- Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Ιλαρίωνα Επισκόπου Μεγληνίας
- Άγιοι Πλαντίνος, Ειρήνη και Μαρίνα της Ραϊθού
- Όσιος Ιάκωβος
- Όσιοι Βαρνάβας και Ιλαρίων οι θαυματουργοί
- Αγία Ούρσουλα
- Άγιος Φινάν
- Όσιος Φίλιππος
- Όσιος Ιλαρίων της Λαύρας των Σπηλαίων
- Όσιος Ιλαρίων εκ Ρωσίας
- Άγιος Σωκράτης ο ιερομάρτυραςΑγία Ούρσουλα+++++++++++
Η Αγία Ούρσουλα ήταν πριγκίπισσα και υπήρξε θυγατέρα του βασιλέα Δονάτου της Δουμνονίας της νοτιοδυτικής Αγγλίας και είχε καταγωγή Ρωμαιοβρετανική. Και οι δύο γονείς της ήταν ευσεβείς χριστιανοί και καλόγνωμοι και μεγάλωσαν την νεαρή Ούρσουλα με τίμιες και χριστιανικές αρχές. Η Αγία από μικρής ηλικίας διακρινόταν για την ομορφιά της αλλά και τον αγώνα για την απόκτηση των ευαγγελικών αρετών έτσι ώστε μεγαλώνοντας έγινε περιζήτητη για το κάλλος και τον ενάρετο βίο της. Εκείνη η μακαρία σκεπτόταν την ολοκληρωτική της αφιέρωση στον Ιησού Χριστό γνωρίζοντας για τους Παρθενώνες όπου ευλαβείς γυναίκες ζούσαν με κοινοβιακή άσκηση και συνάμα κοινωνική αποστολή. Ταυτόχρονα οι γυναίκες της Βρετανικής Εκκλησίας διακρίνονταν για την πίστη και την ευσέβειά τους και ιδιαιτέρως οι βασιλικές οικογένειες της Μεγάλης Βρετανίας εκόσμησαν την Εκκλησία του Χριστού κατά την πρώτη χιλιετία του χριστιανισμού με άνω των 50 Άγιες Βασίλισσες, πριγκίπισσες, Μάρτυρες και Όσιες Ασκήτριες. Όντας φορέας μιας αγίας ανατροφής που ακολουθούσε πιστά μια παράδοση σεμνών και ευσεβών γυναικών της πατρίδας της ποθούσε τον παρθενικό βίο.Κατ’εντολήν όμως του πατέρα της έπλευσε με σκοπό να συναντήσει τον μέλλοντα σύζυγό της, τον παγανιστή κυβερνήτη της Αρμορικής (Βρετάνη) Κόναν Meriadoc. Στο ταξίδι της τήν συνόδευαν δέκα εκλεκτές παρθένοι από τα ανάκτορα, οι ευσεβείς Μάρθα, Σαούλη, Μπρικτόλα, Γρηγορία, Σατουρνίνα, Σαββατία, Σεντία, Παλλαδία, Σατουρία και Πιννόζα ως και 11.000 παρθένοι δούλες. Παρ’όλα αυτά μια θαυματουργική καταιγίδα τις μετέφερε σε μια μέρα μόνο σ’ένα Γαλατικό λιμάνι όπου η Αγία Ούρσουλα ανεκοίνωσε πως προ του γάμου της θα πραγματοποιούσε ένα πανευρωπαϊκό προσκύνημα. Μετέβη στην Ρώμη με την ιερά ακολουθία της και έπεισε τον πάπα Κυριακό (το όνομά του δεν αναφέρεται στον κατάλογο των παπών) και τον ηγούμενο της Ραβέννας Σουλπίκιο να συμμετάσχουν και αυτοί στο προσκύνημα. Όμως στην Κολωνία της Γερμανίας που τότε την πολιορκούσαν οι Ούννοι η Ούρσουλα και οι παρθένοι της συνοδείας της συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και μαρτύρησαν δια βελών ή αποκεφαλισμού. Άλλη παράδοση θέλει την Αγία και την συνοδεία της να αιχμαλωτίζονται κατά την εκστρατεία του στρατηγού της Βρετανίας Φλάβιου Κλήμεντος Μαξίμου στην Γαλλία που ήθελε να ανατρέψει τον αυτοκράτορα της Δύσεως Γρατιανό κατά το έτος 383. Για να πείσει τους στρατιώτες του να συμπράξουν στην θέλησή του, τους υποσχέθηκε ότι θα τους εξασφάλιζε λάφυρα, συζύγους και ιδιοκτησία. Έτσι σύναξε αμέτρητες παρθένους από την Μεγάλη Βρετανία με εντολή να μεταφερθούν στην Βρετάνη της Γαλλίας. Λόγω θύελλας τα καράβια με το έμψυχο φορτίο δεν αγκυροβόλησαν στην ακτή της Βρετάνης και έτσι οδηγήθηκαν βορειότερα στις εκβολές του Ρήνου ποταμού και έφθασαν στην Κολωνία. Μετά από σύντομη παραμονή στην Βασιλεία και την Ρώμη οι παρθένοι επέστρεψαν στην Κολωνία κατά την εποχή που την πολιορκούσαν ορδές βαρβάρων. [Οι Ούννοι όπως αναφέρει η άλλη παράδοση δεν βρίσκονταν τότε εκεί. Εισέβαλαν καταστροφικά στην Κολωνία στα μέσα του 5ου αι.].Οι ασεβείς εκείνοι άνδρες όρμησαν για να τις μολύνουν και να τις κακοποιήσουν. Επειδή όμως εκείνες αντιστάθηκαν σθεναρά όλες μαζί με προεξάρχουσα την Αγία Ούρσουλα μαρτύρησαν από τα χέρια τους αφού τοξεύθηκαν με φαρμακερά βέλη. Τότε οι αιμοσταγείς δολοφόνοι των παρθένων εγκατέλειψαν την Κολωνία διότι τους κατέλαβε ένας μυστηριώδης φόβος. Αισθάνθηκαν μια τεράστια στρατιά να τους καταδιώκει επιθετικά. Έκτοτε η Αγία Ούρσουλα τιμάται ως ελευθερώτρια και πολιούχος της πόλεως που υπέγραψε με το άχραντο παρθενικό και μαρτυρικό αίμα της το συμβόλαιο σωτηρίας της Κολωνίας. Ήταν τότε η 21η Οκτωβρίου του 383, η καθιερωθείσα πλέον ημέρα μνήμης της Αγίας. Στολίδι της πόλεως της Κολωνίας είναι ο Καθεδρικός ναός της Αγίας Ούρσουλας και η έξωθεν αυτού ομώνυμη παιδική χαρά. Μέσα στον ναό σώζεται και η περικαλλής και πολύτιμη λειψανοθήκη της Αγίας Ούρσουλας όπου και τα ευωδιάζοντα οστά της, ενώ δίπλα σώζεται και μια ιδίου μεγέθους λειψανοθήκη μιας παρθένου από την συνοδεία της. Μια επιγραφή μαρμάρινη (τέλη 4ου – αρχές 5ου αι.) στην Κολωνία αναφέρει ότι ο senator (γερουσιαστής) Κλημάτιος ανεκαίνισε την Βασιλική των εν Κολωνία μαρτυρησάντων παρθένων. Η επιγραφή μεταφρασθείσα εκ του λατινικού αναφέρει τα εξής: «Θείαις πυρίναις οράσεσι πυκνώς υπομιμνησκόμενος και [εκ της] μεγάλη αρετής [και της] μεγαλοπρεπείας [του] Μαρτυρίου των ουρανίων Παρθένων προσεγγιζουσών εκ των της Ανατολής τόπων ορμώμενος, ως ανάθημα, Κλημάτιος, ανήρ λαμπρώτατος, ιδίαις δαπάναις εν ιδίω τόπω ταύτην την Βασιλικήν, συμφώνως τω τάματι αυτού, εκ θεμελίων ανεστήλωσε. Και εί τις, παρά την τοσαύτην μεγαλοπρέπειαν της Βασιλικής ταύτης, ένθα αι άγιαι Παρθένοι υπέρ του ονόματος του Χριστού το αίμα αυτών εξέχεαν, καταθέση το σώμα άλλου τινός, εκτός των Παρθένων, γιγνωσκέτω εαυτόν άξιον του τιμωρηθήναι εν τω αιωνίω πυρί του ταρτάρου». Ο ναός σημειώνουμε ότι φέρει το όνομα της Αγίας Ούρσουλας από τον 8ο αι., ενώ ο Βίος της Αγίας διαμορφώθηκε από τον 9ο αι. έως τον Μεσαίωνα βάσει διαφόρων παραδόσεων που αν και δεν τεκμηριώνονται ιστορικά, απηχούν την τοπική εκκλησιαστική μνήμη, την αγάπη και την ευλάβεια στο πρόσωπο της Αγίας και του μαρτυρίου της. Επίσης αναφερόμαστε και στο «Χρυσό Παρεκκλήσιο» μέσα στον Καθεδρικό ναό που είναι διακοσμημένο με τα οστά και τις κάρες των παρθένων της συνοδείας της Αγίας Ούρσουλας. Μερικές κάρες φυλάσσονται σε πορφυρές χρυσοκέντητες βελούδινες θήκες και άλλες σε προτομές ξυλόγλυπτες επιχρυσωμένες ή μεταλλικές ασημένιες. Επίσης στο Μουσείο Memling στην Μπρίζ του Βελγίου σώζεται και μια ναόσχημη επιχρυσωμένη από ξύλο δρυός λειψανοθήκη της Αγίας Ούρσουλας κατάγραφη από θέματα του βίου της Αγίας. Είναι έργο του Χάνς Μέμλινγκ του 1489 και χαρακτηρίζεται ως ένα από τα επτά θαύματα του Βελγίου. Τέλος ο συνθέτης Μίκαελ Χάιντν (1737-1806) έγραψε τη «Λειτουργία προς τιμή της Αγίας Ουρσούλης».
0 Σχόλια