ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΥ ΜΕΙΝΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ Ν' ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ...ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΗΜΠΟΡΩ ΝΆΠΕΛΠΙΣΤΩ ?

 



Δεν πά’ να μας έγκαταλείψουν όλοι, και συγγενείς και φίλοι και γνωστοί; Δεν πά’ να μας πάρουν Τη θέση που έχομε; Δεν πά’ να μας πάρουν τα αγαθά και τα υπάρχοντα όλα; Δεν πά’ να μας βρίζουν και να μας κατηγορούν όλοι; Δεν πά’ να ’χουν όλοι τα προσωπικά δεδομένα μας; Και τι έγινε; Εδώ τα ’χει ο Θεούλης. Δεν ειν’ τίποτα αυτό. Το χειρότερο είναι, να μας εγκαταλείψει η Χάρη του Θεού. Τότε είμαστε σε θλίψη απαραμύθητη. Σε θρήνο ανείπωτο. Σε κατάσταση δυσπερίγραπτη. Αυτό είναι η κόλαση! Κόλαση! Κόλαση!

Απόσπασμα από το βιβλίο του μακαριστού Γέροντα, Αρχιμανδρίτη, π. Ανανία Κουστένη, «Λόγοι για το άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο»







Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια