Ο γέροντας ήξερε, ότι αυτός του κλέβει το ψωμάκι και τον ιδρώτα του και έλεγε στον εαυτόν του: -Βάλε ζόρι, για να εργάζεσαι για δύο!.
Σε μία στιγμή ζήτησε ο γέροντας να βγούνε όλοι έξω από το δωμάτιό του και κράτησε μόνο αυτόν τον κλέφτη. Ο κλέφτης ντράπηκε και νόμιζε ότι θα τον αποκαλύψει και θα τον επιπλήξει. Έκπληκτος όμως βλέπει, να παίρνει ο γέροντας τα χέρια του και να τα φυλάει και να του λέει:
- Ευχαριστώ αυτά τα χέρια, να μείνουν άγια, διότι με στέλνουν σήμερα στον Χριστό!
Και ξεψύχησε! Έχουμε εμείς τέτοια ανεξικακία; Δεν είμαστε ακόμα Χριστιανοί...
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ
0 Σχόλια