Φοβόμουν μή χάσω τήν αγάπη μου πρός Τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο, γιατί αυτή η έλλειψη αγάπης, είναι πιό οδυνηρή, από κάθε άλλον πόνο. Στόν Θεό δέν υπάρχει καμία σκληρότητα ή μνησικακία. Η αγάπη Του είναι ανυπόφορο μαρτύριο γι αυτούς πού δέν τήν έχουν μέσα τους. Χωρίς νηστεία καί προσευχή, χωρίς εξομολόγηση καί Θεία Κοινωνία, τίποτα δέν θά είχα επιτύχει καί ως εκ τούτου, οί αποσκευές μου θά ήταν άδειες. Οί θεωρίες περί εθελοντισμού, προσφοράς, άψογης συμπεριφοράς,ανδρείας γεναιότητας, είναι σπουδαίες καί δείχνουν εφαρμόσιμες, αλλά χωρίς Θεό, δέν αντέχουν στόν χρόνο, γιατί εφαρμόζονται χωρίς ήθος, καί ξέρεις γιατί ? Γιατί ο άρχων αυτού τού κόσμου, δέν επιτρέπει τό ήθος καί ο άνθρωπος από μόνος του, δέν μπορεί ν' αντισταθεί.Είναι αδύναμος μπροστά του. Γιά νά τά καταφέρει πρέπει νά βρεί τήν πηγή από τή οποία θ 'αντλήσει τήν μεγάλη δύναμη. Αυτήν πού κατακαίει, όλες τίς άλλες δυνάμεις καί θριαμβεύει. Η ταπείνωση είναι τό κλειδί πού θ'ανοίξει τίς πύλες τ'ουρανού Ο Θεός θέλει τούς ταπεινούς, γιατί μονάχα αυτοί μπορούν νά Τόν δούν. Οί εγωιστές δέν αντέχουν Τού Θεού τήν δύναμη καί τό δικό τους κλειδί ανοίγει άλλες πύλες.
Η λατρεία πρός Τόν Θεό, ελευθερώνει, η λατρεία πρός τήν ύλη (πρόσωπα ή πράγματα ) σκλαβώνει, δεσμεύει, προκαλεί συμφορές.
Μαρίτσα Σαριντζιώτου-Σπύρου. Αυτό πού θά πάρω μαζί μου.
0 Σχόλια