Ένα δωμάτιο της αυλής του σπιτιού της το είχε νοικιάσει κάποιος που ήταν βαρειά άρρωστος.
Όταν τελείωσε το Ευχέλαιο, του είπε η οικοδέσποινα να περάσει και στον ασθενή να τον μυρώσει.
Αφού τον μύρωσε σταυροειδώς με το λάδι του Ευχελαίου, κάθισε κοντά, και τον ρώτησε πώς τον λένε κλπ.
Του λέει ο ασθενής ότι τον λένε Ιάκωβο.
–Ααα! Μπράβο, παιδί μου! Έχεις και τ΄ όνομα του Αδελφοθέου Ιακώβου, αδελφού του Κυριού!.
Αυτός, όμως, με αρκετή απιστία και με σχετική ειρωνεία, του είπε:
-Μπααα! Είχε κι άλλα αδέλφια ο Χριστός;
Κάθισε ο Παππούς και του ανέπτυξε το ζήτημα και του εξιστόρησε ότι ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ, πριν ακόμη μνηστευθεί την Κύρια Θεοτόκο, είχε από νόμιμο γάμο πέντε παιδιά, γι αυτό και ο γιος του, ο Ιάκωβος, ονομάσθηκε Αδελφόθεος.
Του ανθρώπου αυτού, του ήρθε κατάνυξη από την αφήγηση του Αγίου Πατέρα μας Νικολάου και είπε:
-Αχ, πάτερ μου! Παρακάλεσε τον Άγιο Ιάκωβο να γίνω καλά κι εγώ θα τον γιορτάζω κάθε χρόνο, όσο πιο επίσημα μπορώ!
Διηγείται τα περαιτέρω ο ίδιος ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς:
-Όταν πήγα στο σπίτι μου, έκαμα το καθήκον μου ως ιερεύς…
Ζήτημα δηλαδή είναι αν θα κοιμήθηκε εκείνο το βράδυ ο Άγιος Πατέρας Νικόλαος. Γιατί το ίδιο εκείνο βράδυ, είδε στον ύπνο του, ο ασθενής, έναν μεγαλοπρεπή Αρχιερέα να κρατά στα χέρια του ένα κουτάκι με αλοιφή και να του λέει:
-Γύρισε μπρούμυτα να σταυρώσω τις πλάτες σου!
Γύρισε κι ο ασθενής και μ΄ αυτή την αλοιφή του σταύρωσε τις πλάτες.
Τον ρωτά, μετά ο άρρωστος:
-Ποιος είσαι συ;
Και του απαντά:
-Είμαι ο Ιάκωβος, μ΄ έστειλε ο παπα-Νικόλας!.
Με το όραμα αυτό έγινε ο άνθρωπος σωματικά καλά, αλλά αναγεννήθηκε και ψυχικά και, από την πολλή χαρά του, παντρεύτηκε και την κόρη της οικογένειας όπου έμενε.
Έκτοτε, ο άνθρωπος αυτός, γιόρταζε τον Άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο επισημότατα, με αρτοκλασία και γλυκά. Μέχρι και μπάντα μουσικής έφερε για να παίξει εορταστικό εμβατήριο προς τιμήν του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.
(Από το βιβλίο -Ο Παπα-Νικόλας, από τη νήσο Νάξο-)
0 Σχόλια