Η ΕΠΗΡΕΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.( ΑΡΧΙΜ. ΒΑΡΝΑΒΑΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ).

Ο διάβολος αποκτά εξουσία πάνω στόν άνθρωπο,όχι κατά τρόπο μαγικό, αλλά μέ τήν ελεύθερη συγκατάθεσή τού ανθρώπου. Γι αυτό καί η απαλλαγή από τήν επήρεια τών δαιμόνων, δέν μπορεί νά γίνει μέ τρόπο μαγικό π.χ. φορώντας απλώς ένα σταυρό ή πίνοντας ένα μπουκάλι αγιασμό.Χρειάζεται πρώτα νά συνειδητοποιήσουμε,πώς γιά νά κλείσουν οί πόρτες εισόδου τών δαιμόνων καί νά ανοίξει η θύρα ελέους Τού Θεού,χρειάζεται -δουλειά-, όχι μόνο από τούς ιερείς,αλλά καί εκ μέρους μας. Ενας Τούρκος αξιωματικός, βαριά άρρωστος, έστειλε στόν αγιο Κοσμά τόν Αιτωλό, μία λεκάνη μέ νερό, γιά νά τό ευλογήσει καί νά τό πιεί ώς φάρμακο.Ο άγιος, κάνοντας σωστή διάγνωση,τού πρότεινε κάποιο άλλο φάρμακο, πολύ ακριβότερο.:- Θά σού ευλογήσω,τού λέει, τό νερό μέ δύο προϋποθέσεις α) νά σταματήσεις νά μπεκροπίνεις καί β) νά δώσεις ελεημοσύνη τό 1/10 τής περιουσίας σου. Μέ άλλα λόγια ο άγιος είπς στόν Τούρκο :α) Δέν είμαι μάγος καί β) Αν θέλεις νά γίνεις ΚΑΛΑ ( μέ κεφαλαία), αγωνίσου εσύ ό ίδιος νά ελευθερωθείς από τά τυραννικά αφεντικά πού λέγονται...- πνεύμα φιληδονίας-καί -πνεύμα φιλαργυρίας-. Ετσι θά γίνεις καί καλά (μέ μικρά ), δηλαδή θά θεραπευθείς από τήν αρρώστια. Ο Τούρκος υποσχέθηκε ότι θά κάνει αυτό πού τού ζήτησε ο άγιος καί μόνο τότε, ο άγιος Κοσμάς, τού έστειλε τόν αγιασμό. Επομένως η εκκλησία καί τά αγιαστικά της μέσα, δέν πρέπει νά τά βλέπουμε σάν μία ομπρέλλα, πού θά τήν χρειαζόμαστε μόνο όταν βρέχει. αλλά νά τήν αναζητούμε σάν τόν χώρο, όπου εργαζόμενοι σταθερά τό θέλημα Τού Θεού, θά Τόν γνωρίζουμε καί θά Τόν αγαπάμε, κάθε μέρα καί περισσότερο. Μόνο μέ μία τέτοια συνειδητή καί σταθερή σχέση μέ Τόν Θεό, μπορούμε νά νιώθουμε ασφαλείς, μέσα στήν αγκαλιά Του καί δυνατοί γιά ν'αντιμετωπίζουμε νικηφόρα, κάθε δαιμονική ενέργεια καί επιβουλή.

Αρχιμ.Βαρνάβας Λαμπρόπουλος.Περιοδικό Λυχνία.