Ο ΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΟΣΜΑΣ. ( ΙΩΣΗΦ Δ.ΑΓΑΠΗΤΟΥ ).

Τούτος ο Ελληνας, ο αδύνατος καί κακοπαθημένος,ο παρ'ολίγον αρνάκι σφαγμένο από τό ξίφος κάποιου Σαρακηνού δουλεμπόρου,ό όσιος μοναχός Κοσμάς, σίγουρα κάτι μεγάλο έκρυβε πίσω από τίς λέξεις Ικέτης(δούλος ) καί ξένος. Ενας άνθρωπος σοφός καί τόσο ησυχος καί ταπεινός, δέν μπορεί παρά νά ήταν μεγάλος.Νά είχε τήν άνωθεν σοφία πού είναι- αγνή -ειρηνική -επιεικής -ευπειθής- μεστή ελέους καί καρπών αγαθών,αδιάκριτος καί ανυπόκριτος-, όπως γράφει ο άγιος Ιάκωβος. Πρέπει καί τά μέσα νά είχε, μά καί φωτεινό νού καί έφεση γιά μάθηση, κόπους πολλούς καί φιλότιμους νά κατέβαλλε,γιά νά κάνει κτήμα του, όλες τίς επιστήμες τού καιρού του. Πρέπει νά ταξείδευσε καί νά κάθησε κοντά σέ σοφούς δασκάλους. Πρέπει νά ανέτρεξε στα βαθυστόχαστα έργα άλλων μεγάλων τής γνώσης, γιά νά φθάσει νά -παίζει στά δάχτυλά του,-όλη τήν επιστήμη. Νά υψώνεται σάν χρυσαετός ώς τόν ουρανό μέ τήν Θεολογία.Νά ομιλεί θαυμάσια μέ τήν ρητορική. Νά ικανοποιεί τίς εφέσεις τής ψυχής καί τού νού μέ τήν φιλοσοφία καί τήν μουσική. Μεγάλος νούς λοιπόν ο Κοσμάς.Αγία ψυχή. Λεπτός,αισθαντικός,ευγενικός ταπεινός, άκακος καί αφοσιωμένος στόν Κύριο. Μεγάλη καρδιά, γεμάτη αγάπη στόν Θεό, στήν φύση καί στόν αδελφό άνθρωπο.Πρόσωπο αθώου παιδιού, γλώσσα γλυκύτατη. Δείτε τον γονατισμένο μπροστά στίς άγιες εικόνες, μεταρσιωμένο καί υπερυψωμένο θαρρείς. Δώρο τ'ουρανού πολύτιμο, απάντηση στίς προσευχές δύο ευσεβών γονιών ήταν καί περισσότερο βέβαια τής Θείας προνοίας όργανο γιά να φτιάξει δύο σοφούς Αγίους μεγάλους τής εκκλησίας υμνολογητές. - Μ'όποιο δάσκαλο καθήσεις, τέτοια γράμματα θά μάθεις- λέει σοφά ο λαός. Επρεπε σοφός καί Αγιος νά ήταν ο δάσκαλος τών παιδιών πού θά γίνονταν πατέρες τής εκκλησίας...καί ήταν. Καλότυχοι γονείς-καλότυχα παιδιά.

Τό Αηδόνι Τού Θεού. Ιωσήφ Δ.Αγαπητού.