Περπατώντας λοιπόν μέσα στη ζούγκλα, είδε ένα λιοντάρι από πίσω του που τον ακολουθούσε και ήταν έτοιμο να τον κατασπαράξει.
Τότε λέει: -Θεέ μου, εγώ ήρθα για Σένα εδώ στη ζούγκλα να κηρύξω το Ευαγγέλιο και να με φάει το λιοντάρι;
Δεν είμαι κρίμα; Δεν πρέπει να με υποστηρίξεις; Δεν πρέπει να με διαφυλάξεις;
Γονάτισε λοιπόν και είπε: -Κύριε, σε παρακαλώ φώτισε αυτό το λιοντάρι να συμπεριφερθεί χριστιανικά απέναντί μου αφού εγώ είμαι Ιεραπόστολος!
Να καταλάβει το λιοντάρι ότι είμαι άνθρωπος του Θεού και να συμπεριφερθεί χριστιανικά.
Κι αμέσως, λέει, άκουσε το λιοντάρι που πήρε ανθρώπινη φωνή να λέει:
-Χριστὲ ὁ Θεός, εὐλόγησον τὴν βρῶσιν καὶ τὴν πόσιν τοῦ δούλου σου!"
Το λιοντάρι πριν τον φάει, τον ευλόγησε! Συμπεριφέρθηκε χριστιανικότατα!
Σαν εμάς που πριν -φάμε" τον αδερφό μας ας πούμε, εε, μπορεί να κάνουμε και την προσευχή μας και το απόδειπνό μας και να μην καταλύσουμε τη νηστεία μας -αν είναι νηστεία- να μη φάμε μία σταξιά λάδι, τον άλλον τον τρώμε βέβαια και χαμπάρι δεν παίρνουμε!
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
Από Μαρία Παππά.
0 Σχόλια