Στη ζωή των Αγίων υπήρχε και ένα μελαγχολικό σύννεφο. Υπήρχε μια πίκρα, διότι η Αγία Άννα έμεινε στείρα. Ο Θεός, είχε δώσει στην ενάρετη ζωή της, για δοκιμασία, τη στέρηση της μητρότητας. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί. Ο Ιωακείμ και η Άννα υπέφεραν για πάρα πολλά χρόνια από τον ονειδισμό της ατεκνίας. Το βάσανο γινόταν διπλό. Από τη μία η έσωθεν απογοήτευση, οι λογισμοί της αναξιότητας και αχρειότητας και η ντροπή και από την άλλη ο κοινωνικός στιγματισμός, η κατάκριση, η αποστροφή και η απόρριψη.
Τον καιρό εκείνο η ατεκνία θεωρούνταν ως θεία τιμωρία, για τις αμαρτίες των ανθρώπων και είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες. Ο άτεκνος εθεωρείτο περιφρονημένος και ντροπιασμένος από τον Θεό και τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος. Και αν έδινε δώρο, προσφορά στο Ναό, συνηθιζόταν να το δίνει τελευταίος στον Ιερέα.
Το ζευγάρι ήταν ήδη προχωρημένης ηλικίας. Στην προσευχή της η Αγία Άννα ζητάει να επιβλέψει ο Θεός στην ταπείνωσή της και να της δώσει παιδί. Ένα παιδί ζητάει από το Θεό, ένα παιδί θείο δώρο, που θα τους απάλλασσε από την ντροπή της ατεκνίας. Και αυτό δεν το θέλει δικό της. Υπόσχεται και λέγει ότι θα το αφιερώσει στον Κύριο.
Ο Άγιος Ιωακείμ έκλεγε και αυτός και παρακαλούσε τον Θεό, όπως και η γυναίκα του. Ο Θεός που αγαπάει το πλάσμα Του, είδε τα δάκρυα και τους αναστεναγμούς τους, απάντησε στις θερμές προσευχές τους. Και πώς έγινε τούτο; Έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ, που ήταν στο βουνό προσευχόμενος, να τον γνωστοποιήσει ότι όχι μόνο θα αποκτούσαν τέκνο, αλλά ότι αυτό θα γινόταν διάσημο σε όλο τον κόσμο. Η Αγία Άννα ήταν τότε προσευχόμενη στο περιβόλι της. Πράγματι, η γηραιά και στείρα Άννα απέκτησε ένα κοριτσάκι σύμφωνα με τους νόμους της φύσεως, κατά την Ορθόδοξη θεολογία, γιατί μόνο ο Χριστός γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός. Η Ιερά Παράδοση μας πληροφορεί ότι την Θεοτόκο Μαρία την απέκτησαν όταν ο Ιωακείμ ήταν στην ηλικία των 80 ετών και η Άννα ήταν τότε 70 ετών. Ευδόκησε ο Θεός ώστε οι σώφρονες γονείς να γεννήσουν θυγατέρα, την προ των αιώνων προορισθείσα και εκλεχθείσα από όλες τις γενιές, από της οποίας έμελλε να γεννηθεί ο γλυκύτατος Ιησούς Χριστός. Αυτή η Κόρη, η Υπεραγία Θεοτόκος, ετοιμάστηκε να είναι ο ζωντανός Ναός, ο Άγιος Οίκος, όπου θα γεννιόταν ο Σωτήρας του κόσμου, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος.
Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχουν θαυμαστά γεγονότα, που στείρες γυναίκες γεννούν τέκνα: Η Σάρρα τον Ισαάκ, η Άννα τον Σαμουήλ, η Ελισάβετ τον Τίμιο Πρόδρομο. Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός δίδει ευλογία να γεννιούνται αγόρια, γιατί όλοι περίμεναν από την γενιά τους να προέλθει ο Μεσσίας και η γενιά συνεχιζόταν μέσω του άνδρα.
Επακολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς Ιωακείμ και Άννα. Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές ευχαριστίας με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;
Οι Θεοπάτορες αξιώθηκαν να έχουν την μεγάλη τιμή και ευτυχία να αποκτήσουν μοναδική κόρη, τη μητέρα του Σωτήρα του κόσμου. Την ονόμασαν Μαριάμ και ήταν προορισμένη να γίνει η Μητέρα του Χριστού. Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, κυρία, δώρο και ελπίδα.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης μας λέει ότι οι Άγιοι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα «απόκτησαν μια καλλιτεκνία ασύγκριτη και εξοχότατη, η οποία υπερείχε όλες τις καλλιτεκνίες των ανθρώπων. Και μακάριοι είναι για τους εαυτούς τους για την ενάρετη και θεοφιλή γνώμη τους, πολύ περισσότερο όμως μακαριότεροι έγιναν, διά την ασύγκριτη χάρη και θεία τεκνογονία, οπού αξιώθηκαν. Επειδή από την ιδική τους θυγατέρα, ήτοι την Αειπάρθενο Μαριάμ, καταδέχθηκε να γεννηθεί ο Yιός του Θεού».
Είναι όντως μεγάλο δώρο του Θεού, όχι μόνο στους γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν, αλλά μεγάλο δώρο του Θεού και για όλο το ανθρώπινο γένος, γιατί αποτελεί το προμήνυμα και την απαρχή της σωτηρίας του κόσμου.
Όταν περάσανε τα τρία χρόνια και απογαλακτίστηκε η Παναγία, οι γονείς της κάνανε αυτό που τάξανε στο Θεό. Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στον Ναό, σαν καθαρό και άμωμο δώρο. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό.
Οι Άγιοι Θεοπάτορες πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Παρέδωσαν ειρηνικά στο Θεό την δίκαια ψυχή τους, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαιώνει ότι οι δίκαιοι θα μεταβούν για να απολαύσουν την αιώνια ζωή. «Οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον απελεύσονται» (Ματθ. κε΄, 46). Η Παναγία έχασε και τους δυο γονείς της ενώ διέτριβε τότε στον Ναό των Ιεροσολύμων και ήταν ένδεκα ετών. Ο Άγιος Ιωακείμ πέθανε οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της Θεοτόκου στον Ναό, σε ηλικία 92 ετών, η δε Αγία Άννα 11 μήνες μετά την κοίμηση του Ιωακείμ, σε ηλικία 83 ετών.
Η Αγία δυάδα, ο Ιωακείμ και η Άννα, είναι το πιο ευσεβές και αγιότατο ανδρόγυνο που υπήρχε και θα υπάρξει στον κόσμο αιωνίως. Οι Άγιοι Θεοπάτορες δεν είναι προστάτες μόνο των ατέκνων ζευγαριών. Είναι προστάτες όλων των γονέων και όλων των συζύγων. Η σωφροσύνη τους, ως το απαθέστερο ζευγάρι, σύμφωνα με τον Όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη και η ενάρετη ένθεη ζωή τους είναι υπόδειγμα για όλους. Στο τέλος κάθε Θείας Λειτουργίας, ο ιερεύς μνημονεύει: -Των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και της Άννης
Ταις των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς, Αμήν.
ΑΒΡΑΑΜ Ε. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
.){kind=link}
0 Σχόλια