Κάθε χρόνο στίς 11 Σεπτεμβρίου εορτάζουμε καί τιμούμε τήν μνήμη τής Οσιοπαρθενομάρτυρος Θεοδώρας τής εν Βάστα. Η Αγία αυτή είναι γνωστή πλέον οχι μόνο στήν πατρίδα μας αλλά καί πέραν αυτής.
Ποιός είναι όμως ὁ δρόμος πού βάδισε καί 'εφθασε στήν αγιότητα;
Θά αναφέρουμε μέ συντομία όσα εἶναι γνωστά γιά τήν ζωή καί τήν πολιτεία της μέ σκοπό ο καθένας μας νά τήν θαυμάσει καί νά τής ομοιάσει.
Η Αγία καταγόταν από τήν Αγιοτόκο καί Ηρωοτόκο Πελοπόννησο γι’ αυτό καί από κάποιους ονομάζεται Αγια Θεοδώρα η -Πελοποννήσια. Ως πρός τήν καταγωγή τής πιθανότερες περιοχές φένεται νά είναι η Αρκαδία καί η Μεσσηνία.
Εζησε κατά τόν 9ον αιώνα δηλαδή στά χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Οι γονείς της υπήρξαν ανθρωποι πτωχοί καί ασημοι αλλά αγαπούσαν τόν Θεό καί μετέδωσαν στά παιδιά τους τήν πίστη στό Χριστό. Από μικρή ηλικία η Θεοδώρα, σέ σχέση μέ τά αλλα της αδέλφια, είχε μία ιδιαίτερη αγάπη καί κλίση πρός τά θεία. Αγαπούσε τόν Θεό σέ τέτοιο βαθμό πού επιθύμησε νά αφιερώσει ολη της τήν ζωή σ’ Αυτόν. Αποκτούσε μέρα μέ τή μέρα αυτό πού οι Αγιοι Πατέρες ονομάζουν -Θείον έρωτα-.
Μεγαλώνοντας αποφασίζει νά εγκαταβιώσει σέ μοναστήρι καί εκεί νά καλλιεργήσει τόν ερωτά της γιά Τόν Χριστό. Τό παράδοξο όμως είναι οτι δέν προτίμησε ενα γυναικείο μοναστήρι αλλά ένα ανδρικό! Παρουσιάστηκε στήν μονή τής -Παναΐτσας-, μία μονή πού βρίσκεται στά όρια τών Νόμων Αρκαδίας – Μεσσηνίας, ως ανδρας μέ τό όνομα -Θεόδωρος. Δέν μπορούμε μέ σιγουριά νά υποστηρίξουμε γιά πιό λόγο τό έκανε αυτό. Πιθανόν ηθελε νά εξαφανιστεί εντελώς από τούς γνωστούς της.
Στήν ανδρώα μονή πού εγκαταβίωσε δέν αργησε νά καταστεί παράδειγμα υπομονής, υπακοής καί ταπείνωσης. Οι αρετές αυτές τήν οδηγούσαν σταδιακά σέ μεγάλη πνευματική πρόοδο πού αναγνωριζόταν από τόν Ηγούμενο καί τούς συνμοναστές της. Οι Πατέρες τής Μονής, θαυμάζοντας τήν προσωπικότητα καί τά χαρίσματα πού τόν διέκριναν, τού εμπιστεύτηκαν τίς εξωτερικές εργασίες τής Μονής. Πράγματι, στό διακόνημα αυτό βρίσκονται πάντα μοναχοί ή μοναχές μέ εμπειρία στήν πνευματική ζωή.
Τήν ίδια χρονική περίοδο συνέβη στήν ευρύτερη περιοχή τής Πελοποννήσου φοβερός λιμός, έτσι πού ο κόσμος καί η Μονή κινδύνευσαν από ασιτία.Ολοι οι Πατέρες εστρεψαν τά βλέμματά τους στόν -Θεόδωρο- ως τόν μοναδικό πού μπορούσε νά βοηθήσει σ’ αὐτήν τήν τόσο δύσκολη κατάσταση. Πράγματι, ο Θεόδωρος , επισκέφτηκε πολλά σπίτια Χριστιανών προκειμένου νά τούς στηρίξει καί αν ηταν δυνατόν νά εξοικονομήσει κάτι καί γιά τήν μοναστική αδελφότητα.
Συνέβη ομως κάτι φοβερό! Μία γυναίκα ξεστόμισε εναντίον του μία βαριά κατηγορία. -Ο καλόγερος, είπε, μὲ άφησε εγκυο. Η είδηση αυτή διαδόθηκε γρήγορα! Μία δεινή συκοφαντία ειχε ηδη στηθεί. Οι γονείς τής εγκυμονούσας γυναίκας θυμωμένοι ανέβηκαν στό μοναστήρι καί βίαια πρόσταξαν τόν -Θεόδωρο- νά τούς ακολουθήσει. Ο -μοναχός- αν καί αρνήθηκε τήν κατηγορία δὲν αρνήθηκε νά τούς ακολουθήσει. Στή συνέχεια τόν δίκασαν μέ συνοπτικές διαδικασίες καί τόν εκριναν ενοχο. Ελαβε τήν εσχάτη τών ποινών, - θάνατον διά αποκεφαλισμού-. Αν καί μπορούσε μέ τήν αποκάλυψη τού σώματός του νά αποδείξει τήν αθωότητά του, προτίμησε νά -σηκώσει- τό βάρος τής συκοφαντίας! Ως τόπος τού μαρτυρίου ορίστηκε τό χωριό Βάστα στήν περιοχή τής Αρκαδίας. Ο δήμιος τόν οδήγησε μέχρι εκεί ενώ ο - Θεόδωρος- ακολουθούσε -ως αμνός αφωνος-. Μετά από λίγη ωρα η ψυχή τής -Αγίας Θεοδώρας- φτερούγισε πρός τόν οὐρανό, στήν ετοιμασμένη θέση τών οσιοπαρθενομαρτύρων τής Εκκλησίας μας.
Ο δήμιος καί οἱ συνεργάτες του, πού αποκεφάλισαν τήν μάρτυρα, διέκριναν τό σώμα της γυμνό καί μεταμεληθέντες ζήτησαν συγχώρεση από Τόν Θεό.
Τό θαυμαστό γεγονός εγινε γνωστό παντού. Ο Ηγούμενος καί οἱ συμμοναστές θρηνολογώντας εφθασαν στόν τόπο τού μαρτυρίου καί δοξάζοντας Τόν Θεό ενεταφίασαν τό σώμα της στήν Ιερὰ Μονή τους ή κατά τήν γνώμη αλλων στόν ιδιο τόπο τού μαρτυρίου της.
Λέγεται, οτι πρίν τόν αποκεφαλισμό της, η Αγία ζήτησε από τόν Θεό οἱ τρίχες τής κεφαλής της νά γίνουν δένδρα καί τό αίμα της ποτάμι. Πράγματι, στήν στέγη τού ιδρυθέντος ναού πού βρίσκεται στή Βάστα τής Αρκαδίας Ανεφύησαν δένδρα, τά Οποία παραδόξως στέκονται στήν στέγη καί ομολογούν ότι -Οπου ο Θεὸς βούλεται νικάται φύσεως τάξις-.
Ο Ιερός Χρυσόστομος ο μεγάλος αυτός πατέρας τής Εκκλησίας μας λέγει: -Εορτή Αγίου μίμηση Αγίου. Ας προσπαθήσουμε μέ τήν βοήθειά Του Θεού μας καί τίς πρεσβεῖες τής Αγίας νά τής ομοιάσουμε καί νά γίνουμε Αγιοι διότι αυτὸς είναι ο κύριος σκοπὸς τής ζωής όλων μας. Αμήν!
0 Σχόλια