ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΑΞΙΩΣΕ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΩ !!!





Χριστέ μου, πολλὲς φορὲς έχω πάει μέχρι τώρα στὴν Θεία Λειτουργία.
Σ’ όλες αυτὲς τὶς ευκαιρίες μού μίλησες.
Μού παρέδωσες ενα κομμάτι απὸ τὸ ουράνιο θέλημά σου καὶ απὸ τὴν λυτρωτικὴ διδασκαλία σου.
Πόσες όμως απ’ αὐτὲς τὶς φορὲς ὁ λόγος σου χτύπησε στ’ αυτιά μου, χωρὶς νὰ κατορθώσει νὰ προχωρήσει μέσα μου καὶ νὰ εγγίσει τὴν ψυχή μου!
Φυσικά, αυτὸ δὲν εκφράζει αδυναμία τού λόγου Σου. Φανερώνει τὴν σκληρότητα καὶ τὴν αναισθησία τὴν δική μου.
Νὰ μού μιλάς εσύ, κι’ εγὼ νὰ μὴ προσέχω!
Νὰ μού αποκαλύπτεις τὴν αλήθεια κι’ εγὼ νὰ μὴ συγκινούμαι!
Νὰ μὲ διδάσκεις τὰ ρήματα τής ζωής τής αιωνίου κι’ εγὼ νὰ εχω αλλού τὸ μυαλό μου!
Αὐτὸ δὲν φανερώνει μόνο πὼς εἶμαι τρομερὰ ἀπρόσεκτος καὶ επιπόλαιος.
Δὲν εχω ἐκτιμήσει τὸν λογο σου καὶ δὲν γεμίζει τὸ εσωτερικὸ τής ψυχής μου η προσδοκία νὰ σὲ δώ νὰ διδάσκεις καὶ η λαχτάρα νὰ κρύψω μέσα στὴν καρδιά μου τὸ Αγιο θέλημά Σου.
Αν είχα μιὰ σπίθα απὸ τὸν πόθο τῆς Μαρίας, τής αδελφής τοῦ Λαζάρου, αν επαιρνα λίγη απὸ τὴν δίψα τῶν μαθητῶν σου, ἄν μὲ ἀναμόχλευε ἕνα πολλοστημόριο ἀπὸ τὴν διάθεσι, ποὺ συνεκλόνιζε τὰ πλήθη τῶν ἀκροατῶν σου, τὰ ὁποῖα ἀσυγκράτητα ἔτρεχαν στὰ βουνὰ καὶ στ’ ἀγκρογιάλια γιὰ νὰ σ’ ἀκούσουν, τότε ἡ στιγμὴ αὐτὴ ἡ ἐπίσημη τῆς Λειτουργίας, κατὰ τὴν ὁποὶα ἀκούω τὸ θέλημά σου, θὰ ἦταν γιὰ μένα ἡ πιὸ σημαντική, ἡ πιὸ λαχταριστὴ τῆς ζωῆς μου…
Πιστεύω πὼς πρέπει νὰ περάσω σὲ μιὰ ἀνανέωση.
Νὰ ξεφύγω ἀπὸ τὴν ρουτίνα καὶ νὰ ἀπολαύσω τὴν παρουσία σου καὶ τὴν ὁμιλία σου.
Ἡ ρουτίνα γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή, καὶ μάλιστα γιὰ τὴν λατρεία, δὲν εἶναι μόνο μιὰ ἀνασταλτικὴ δύναμη.
Εἶναι μιὰ μεγάλη, μιὰ τρομερὰ βαρειὰ ἁμαρτία.
Αὔριο θὰ καταβάλω προσπάθεια, νὰ τὴν ξεπεράσω.
Τὸ θέλω, τὸ θέλω πολὺ νὰ αἰσθανθῶ τὴν φωνή σου.
Θὰ ᾽ρθῶ στὸν Ναό σου μ’ αὐτὴ τὴν διάθεση.
Θὰ ἀγωνιστῶ νὰ συγκεντρώσω τὸν νοῦ μου.
Καὶ θὰ ἐπιμείνω, ὅσο μπορῶ πιὸ πολύ, νὰ συλλάβω τὸ μήνυμα, ποὺ θὰ μοῦ πείς.
Θὰ μπῶ αὔριο στὴν θέσι τῶν μαθητῶν σου, στὴν θέση τῶν ἀποστόλων σου.
Κύριέ μου, ἀξίωσέ με νὰ σὲ ἀκούσω.
Φανέρωσέ μου τὴν ἀλήθειά σου.
Δεῖξε μου ποιὸ εἶναι τὸ θέλημά σου γιὰ τὴν ὕπαρξη μου καὶ τὴν ζωή μου.

https://proskynitis.blogspot.com/2012/09/blog-post_6510.html

Απὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπ. Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος Νικοδήμου«ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ»,
γ´ ἔκδ., ἐκδ. «Σπορά», Ἀθῆναι 1991

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια