Ηταν 10 Φεβρουαρίου 1980. Τά χιόνια αργούν νά λυώσουν,γι αυτό λίγοι κατηφορίζουν πρός τό οικειότερο κελλί τής Αγιώνυμης πολιτείας,τήν Παναγούδα. Τό θεώρησα χρυσή ευκαιρία,γιατί θά τόν εύρισκα μόνο. Ελαβα ευλογία από τόν Σχολάρχη καί κατηφόρισα πρός τήν απέριττη καλύβα τού πατρός Παϊσίου,γιά νά τρυγήσω λίγη πνευματική αμβροσία. - Μόλις έφθασα στήν αυλόπορτα,τράβηξα τό συρματόσχοινο καί χτύπησε τό καμπανάκι. Ο Γέροντας βγήκε,μού κατέβασε τό κλειδί καί άνοιξα τήν πόρτα.Μέ υποδέχτηκε καί μού είπε νά καθήσω. -Τί γίνεται Γέροντα; Πώς είσθε; τόν ρώτησα.- Τί νά κάνω..είμαι κουρασμένος,είμαι καί άρρωστος..(είχε γρίππη). Δέν μ'αφήνει ο κόσμος νά πεθάνω....-Οχι Γέροντα σάς χρειαζόμαστε,τού είπα. - Φαίνεται,έχω αμαρτίες ακόμα,γραμμάτια είπε...δέν έχω καί τίποτα νά σέ φιλέψω..κάτι λουκούμια πού είχα τά'φαγαν οί τελευταίοι επισκέπτες πού ήρθαν εδώ,τό μεσημέρι από τίς Καρυές. -Δέν θέλω τίποτα Γέροντα,γιά συζήτηση ήρθα. -Οχι,γιά στάσου,είπε καί χωρίς νά χάσει καιρό,βγήκε έξω στό χιόνι.Τόν παρακολουθούσα από περιέργεια.Από τήν ολάνοιχτη πόρτα τόν έβλεπα σκυφτό πρός τό χιόνι.Είχε τήν πλάτη του πρός εμένα καί σάν νά έκανε κάτι. Σέ λίγο μπήκε μέσα κρατώντας ένα τενεκεδάκι καί μέσα φαίνονταν κάτι ανισομεγέθη σκευάσματα μέ αποτυπωμένες δαχτυλιές καί σημάδια παλάμης.Ολα ακανόνιστα,άλλα μεγαλύτερα καί άλλα μικρότερα. Ολα άσπρα καί σάν νά είχαν πολλή άχνη πασπαλισμένη από πάνω,όπως είναι τό χιόνι. -Πάρε,μού είπε Πάρε νά φάς. - Εφαγα ένα.Η γεύση ήταν σάν λουκούμι καί στήν κυριολεξία ήταν λουκούμι.- Πάρε άλλο ένα,μού είπε,αλλά όχι άλλα. -Ωραία τά λουκούμια πατέρα Παϊσιε,είπα. -Ποιά λουκούμια ; Χιόνι είναι,είπε γελώντας. Κοίταξε,μού είπε,μήν πείς τίποτα σέ κανέναν.Μέ πόσα παιδιά μένεις στόν θάλαμο; Πάρτα νά τούς τά δώσεις,αλλά προσοχή δέν θά πείς τίποτα. Εφυγα από τό Καλύβι γιατί νύχτωνε καί έκανα όπως μού είπε ο Γέροντας. Από τά λουκούμια αυτά, πού τά έκανε ο Γέροντας μέ τό χιόνι,έφαγαν καί άλλα τρία παιδιά τού θαλάμου μου.Αλλά δέν είπα τίποτα γιά τήν προέλευσή τους,διότι δέν είχα ευλογία. Τώρα πού ο Γέροντας εκοιμήθη καί ήρθη τό επιτίμιον, τό εξιστορώ είς δόξαν Θεού.
Μαρτυρία π.Σ.Α..αποφοίτου Αθωνιάδος.
Βίος Γέροντος Παϊσίου τού Αγιορείτου.
0 Σχόλια