ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΗΤΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΚΑΙ ΦΙΛΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ.(ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ ).

Ενα βράδυ, αφού σηκώθηκα από τόν ύπνο, πλύθηκα καί όρθιος άρχισα νά

 κάνω τά συνηθισμένα κομποσχοίνια, έμπροσθεν τού παραθύρου, πού βλέπει πρός τήν θάλασσαν. Θά είχα κάνει αρκετά κομποσχοίνια, όταν ξαφνικά βλέπω τρία πολύ λαμπρά πρόσωπα νά έρχονται κατ'επάνω μου. Τό δωμάτιόν μου γέμισε λευκότατον φώς καί άρρητην ευωδία. Επεσα κάτω καί αγκάλιασα τά πόδια Τού Μεσαίου. Τό τί αισθάνθηκα δέν περιγράφεται. Ανέκφραστον αγαλλίασην, ειρήνην, μακαριότητα καί Θείον έρωτα. Αφηγούμενος αυτήν τήν υπερκόσμιαν κατάσταση ο Γέρων Εφραίμ (Κατουνακιώτης ), άρχισε νά κλαίει. Μετά από λίγο συνέχισε - Είς τό μέσον ήτο Ο Χριστός, Τού Οποίου η ψυχή μου αγκάλιασε καί φίλησε τούς πόδας. Εκατέρωθεν ήσαν οί Αρχάγγελοι Μιχαήλ καί Γαβριήλ.

Οσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης. Ο Θεολόγος καί παιδαγωγός τής ερήμου.